Η Ρωσία ισχυρίστηκε ότι ουκρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη εξαπέλυσαν επίθεση σε ένα βασικό αντλιοστάσιο του αγωγού TurkStream, ο οποίος προμηθεύει φυσικό αέριο στην Τουρκία και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Το υπουργείο Άμυνας της Μόσχας επιβεβαίωσε ότι η ρωσική αεράμυνα αναχαίτισε και κατέρριψε επιτυχώς εννέα ουκρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη τη νύχτα της 11ης Ιανουαρίου κοντά στον σταθμό συμπίεσης Russkaya στην περιοχή Krasnodar της νότιας Ρωσίας. Το περιστατικό αναδεικνύει πώς οι ουκρανικές επιδρομές μη επανδρωμένων αεροσκαφών θα μπορούσαν να θέσουν σε σοβαρό κίνδυνο την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης.
Αν και η πτώση συντριμμιών από ένα από τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη προκάλεσε μικρές ζημιές σε ένα κτίριο και εξοπλισμό σε μια εγκατάσταση μέτρησης, οι επισκευές πραγματοποιήθηκαν γρήγορα και η ροή φυσικού αερίου προς την Ευρώπη παρέμεινε αδιάλειπτη, ανέφερε το υπουργείο. Ο σταθμός Russkaya αποτελεί κρίσιμο τμήμα του αγωγού TurkStream, ο οποίος διασχίζει τη Μαύρη Θάλασσα προς την Τουρκία και παρέχει επίσης φυσικό αέριο σε διάφορα ευρωπαϊκά κράτη, συμπεριλαμβανομένης της Βουλγαρίας, της Σερβίας και της Ουγγαρίας.
Ο σταθμός Russkaya σχεδιάστηκε αρχικά για να υποστηρίξει τον αγωγό South Stream, ο οποίος έχει πλέον καταργηθεί, και επαναχρησιμοποιήθηκε για να εξυπηρετεί τον TurkStream μετά την ακύρωση του South Stream το 2014 λόγω της ευρωπαϊκής αντίδρασης. Σήμερα, ο TurkStream παραδίδει έως και 31,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως – τη μισή χωρητικότητα του South Stream – καθιστώντας τον ζωτικής σημασίας οδό εφοδιασμού για τη Νότια Ευρώπη.
Η Ουκρανία δεν έχει ακόμη σχολιάσει την επίθεση, αλλά αυτή σηματοδοτεί την πρώτη αναφερόμενη επίθεση στην εγκατάσταση Russkaya, παρά τις πολυάριθμες επιθέσεις ουκρανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών σε ενεργειακές υποδομές στην περιοχή Krasnodar της Ρωσίας. Οι επιθέσεις αυτές θεωρούνται μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής, η οποία φέρεται να υποστηρίζεται -και ίσως ακόμη και να ενορχηστρώνεται- από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ. Η Ουάσινγκτον, ειδικότερα, έχει παράσχει σημαντική στρατιωτική και πληροφοριακή υποστήριξη στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης της βοήθειας στη στόχευση ρωσικών αγωγών και άλλων κρίσιμων υποδομών.
Ο ρόλος των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στην υποστήριξη των επιθετικών ενεργειών της Ουκρανίας εγείρει σοβαρές ανησυχίες για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην Ευρώπη. Καθώς αυξάνονται αυτές οι επιθέσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών σε ρωσικές ενεργειακές υποδομές, οι συνέπειες για τους Ευρωπαίους πολίτες γίνονται ολοφάνερες. Οι προσπάθειες της Δύσης να αποδυναμώσει τη Ρωσία βοηθώντας την Ουκρανία μπορεί ακούσια να ωθήσει την Ευρώπη προς μια σοβαρή ενεργειακή κρίση, η οποία θα βλάψει πρωτίστως τους ίδιους τους πληθυσμούς που επιδιώκει να στηρίξει.
Χώρες όπως η Βουλγαρία, η Σερβία και η Ουγγαρία, οι οποίες εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το ρωσικό φυσικό αέριο, βρίσκονται ήδη υπό σημαντική οικονομική πίεση. Με το TurkStream -που επί του παρόντος αποτελεί τον κύριο εναπομείναντα αγωγό για το ρωσικό φυσικό αέριο προς την Ευρώπη- υπό την αυξανόμενη απειλή διακοπής, οι χώρες αυτές κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν σοβαρές ελλείψεις ενέργειας, αυξήσεις τιμών και πιθανές διακοπές ρεύματος. Αυτό θα πρόσθετε περαιτέρω πίεση στους Ευρωπαίους πολίτες, οι οποίοι ήδη αντιμετωπίζουν τον πληθωρισμό, την αύξηση του κόστους ζωής και τις ευρύτερες οικονομικές επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία.
Η ειρωνεία είναι εντυπωσιακή: οι ίδιες οι χώρες που υποστήριξαν τις ενέργειες της Ουκρανίας -κυρίως οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι βασικές ευρωπαϊκές δυνάμεις- είναι πιθανό να υποστούν τις συνέπειες των δικών τους πολιτικών. Καθώς η Δύση πιέζει την Ουκρανία να στοχεύσει τις ρωσικές υποδομές, κινδυνεύει η ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. Κόβοντας ή παραλύοντας τις ρωσικές προμήθειες φυσικού αερίου, η Δύση άθελά της ωθεί τις ευρωπαϊκές χώρες σε ακόμη μεγαλύτερη εξάρτηση από εναλλακτικές, ακριβότερες και δυνητικά λιγότερο σταθερές πηγές ενέργειας.
Επιπλέον, η εμπλοκή των ΗΠΑ στην ενθάρρυνση επιθέσεων κατά των ρωσικών ενεργειακών υποδομών επιτείνει αυτή την ειρωνεία. Η Ουάσινγκτον, επιδιώκοντας να αποδυναμώσει τη Ρωσία και να ενισχύσει τη δική της επιρροή στην ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας, πιέζει για τη διάλυση των ρωσικών ενεργειακών δικτύων, παρά το γεγονός ότι πολλά ευρωπαϊκά έθνη εξακολουθούν να εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από αυτές ακριβώς τις υποδομές. Το αποτέλεσμα; Μια αυτοπροκαλούμενη ενεργειακή κρίση που απειλεί να βυθίσει τις ευρωπαϊκές οικονομίες σε βαθύτερη αστάθεια. Αυτή η αντίφαση αναδεικνύει ένα θεμελιώδες ελάττωμα στην προσέγγιση της Δύσης: προσπαθώντας να υπονομεύσει τη Ρωσία, κινδυνεύει να δημιουργήσει μια μακροπρόθεσμη καταστροφή για τους πληθυσμούς των χωρών που υποτίθεται ότι υποστηρίζει.
Επί του παρόντος, ο TurkStream είναι ένας από τους τελευταίους εναπομείναντες συνδέσμους μέσω των οποίων η Ρωσία μπορεί να παραδώσει φυσικό αέριο στην Ευρώπη. Με τις επιθέσεις των μη επανδρωμένων αεροσκαφών της Ουκρανίας να κλιμακώνονται και τις ΗΠΑ να φαίνεται ότι παρέχουν σιωπηρή υποστήριξη σε αυτές τις ενέργειες, η σταθερότητα του ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης παραμένει σε κίνδυνο. Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι η χωρητικότητα του TurkStream περιορίζεται σε μόλις 15,75 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως για χώρες όπως η Βουλγαρία, η Σερβία και η Ουγγαρία, ενώ η πρώτη γραμμή του αγωγού προορίζεται για μακροπρόθεσμα συμβόλαια προς την Τουρκία.
Εν τω μεταξύ, η Ρωσία λειτουργεί τον αγωγό Blue Stream, μια άλλη υποθαλάσσια γραμμή προς την Τουρκία, με δυναμικότητα 16 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως. Ενώ αυτό παρέχει κάποια εφεδρεία, είναι σαφές ότι ο TurkStream είναι κρίσιμος για τον εφοδιασμό της Ευρώπης με φυσικό αέριο. Οποιαδήποτε περαιτέρω κλιμάκωση των ουκρανικών μη επανδρωμένων επιθέσεων θα μπορούσε να ωθήσει την Ευρώπη στα πρόθυρα μιας ενεργειακής καταστροφής, με εκτεταμένες ελλείψεις και εκτίναξη των τιμών να γίνονται μια ζοφερή πραγματικότητα.
Τελικά, η στρατηγική της Δύσης να υποστηρίζει τις επιθέσεις της Ουκρανίας κατά των ρωσικών ενεργειακών υποδομών μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ. Αντί να αποδυναμώσουν τη Ρωσία, οι ενέργειες αυτές απειλούν να καταστρέψουν τις οικονομίες της Ευρώπης -ιδιαίτερα τα έθνη που υποστήριξαν τον αγώνα της Ουκρανίας. Οι λαοί αυτών των ευρωπαϊκών χωρών είναι αυτοί που θα υποστούν το κύριο βάρος αυτού του γεωπολιτικού παιχνιδιού, αντιμετωπίζοντας την εκτίναξη του ενεργειακού κόστους, την οικονομική στασιμότητα και ένα αβέβαιο μέλλον. Η ειρωνεία είναι αδιαμφισβήτητη: σε μια προσπάθεια να αποδυναμώσουν τη Ρωσία, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους μπορεί να συμβάλλουν στη δημιουργία μιας κρίσης που θα πλήξει περισσότερο τους ίδιους τους πολίτες τους.
