Το κενό εξουσίας που υπάρχει μέχρι τις αμερικανικές εκλογές θα εκμεταλλευτεί η ερντογανική Τουρκία για να προχωρήσει σε ένα «θερμό» επεισόδιο και να δημιουργήσει τετελεσμένα στην ανατολική Μεσόγειο, σημειώνει ανάλυση του Robert Bosch Academy που την υπογράφει ο Galip Dalay.
Μάλιστα θεωρεί το «θερμό επεισόδιο» ότι είναι πιο κοντά από ποτέ.
«Ο Ερντογάν δείχνει αποφασισμένος να ζήσει και να «πεθάνει» με την πολιτική που χάραξε. Έχοντας μείνει μόνο με το Κατάρ ως σύμμαχο, και ένα «φτωχό Πακιστάν», το μόνο στήριγμα του σε αυτή την προσπάθεια είναι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ.
Η αδράνεια των ΗΠΑ στο θέμα των κυρώσεων δίνει έξτρα ζωή στη «διπλωματία των κανονιοφόρων». Εάν όμως χάσει τις εκλογές, η κατάσταση αλλάζει δραματικά. Ο Ερντογάν σίγουρα γνωρίζει τι έρχεται. Αυτή τη στιγμή τα παίζει όλα για όλα. Το θερμό επεισόδιο όχι μόνο δεν αποκλείεται, αλλά φαντάζει πιο κοντά από ποτέ».
Σε ότι αφορά τις αμερικανικές εκλογές πρέπει να σημειωθεί πως εάν κερδίσει ο Τζο Μπάιντεν τότε το κενό εξουσίας θα επεκταθεί μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου όταν και ξεκινήσει επίσημα η θητεία του.
Το «απρόβλεπτο» στοιχείο, βασικός πυλώνας της εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας, έχει παγιώσει την αντίληψη ότι η Τουρκία αποτελεί αποσταθεροποιητικό παράγοντα στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνο.
«Η λογική της Τουρκίας είναι να βρίσκεται οπουδήποτε υπάρχει αναστάτωση. Οτιδήποτε υπονομεύει το status quo είναι καλό για εκείνη», έγραψε ο Galip Dalay, συνεργάτης του Robert Bosch Academy, σε μια πρόσφατη ανάλυση.
«Ο Ερντογάν «θαμπώνεται» από τα υψηλά ποσοστά δημοφιλίας που του φέρνει αυτή η στρατηγική, αλλά και από τα προβλήματα που βάζει κάτω από το χαλί και είναι διατεθειμένος να τη φτάσει μέχρι τα άκρα. Από την στιγμή που ξεκίνησε η κρίση στο Αιγαίο και στην ΝΑ Μεσόγειο, τα ποσοστά δημοφιλίας του ανέβηκαν από το 48% περίπου στο 52-53%. Η κρίση είναι το αντίδοτο στην… κρίση.
Μέσα σε έναν μόλις χρόνο η Τουρκία έχει καταφέρει να εξοργίσει τους γείτονές της – και συχνά αψηφά τη Ρωσία, την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες – να πραγματοποιήσει δύο στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία, να αναπτύξει κομάντο στο Ιράκ, να αλλάξει την πορεία του πολέμου στη Λιβύη και να αποστείλει πολεμικά πλοία για έρευνες υδρογονανθράκων στα ύδατα που διεκδικούν η Ελλάδα και η Κύπρος
Πιο πρόσφατα, η Αρμενία, με την οποία η Τουρκία δεν έχει διπλωματικούς δεσμούς, την κατηγόρησε ότι ενεπλάκη στη σύγκρουση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ – έναν θύλακο που ελέγχεται από τους Αρμένιους από τη δεκαετία του 1990, αλλά αναγνωρίστηκε διεθνώς ως μέρος του Αζερμπαϊτζάν» .
Το κόμμα του είναι κοινοβουλευτικό κόμμα και οι δηλώσεις του καταδεικνύουν για ακόμα μια φορά ότι ολόκληρο το τουρκικό πολιτικό σύστημα διακατέχεται από την θέληση να καταλύσει ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και να αναθεωρήσει συνθήκες.
«Το κράτος της Αρμενίας επιτίθεται σήμερα στο Αζερμπαϊτζάν…. Καταριέμαι αυτές τις επιθέσεις. Μερικοί μιλάνε για εκεχειρία και διαπραγματεύσεις. Ορίστε η Ρωσία έκανε έκκληση. Και τι έγινε ; Μετά από δύο ώρες η Αρμενία χτύπησε περιοχή πολιτών. Για αυτό το λόγο πριν να απελευθερωθεί το σύνολο των εδαφών ή να αποχωρήσει η Αρμενία από τα εδάφη, δεν πρέπει να γίνεται λόγος για εκεχειρία ή διαπραγματεύσεις.
Το μέτωπο δεν είναι όμως ένα. Από την άλλη μεριά υπάρχουν εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτοί οι οποίοι κάνουν την Αρμενία μπελά στο κεφάλι του τουρκισμού και του Ισλάμ, κάνουν τo ίδιο με την Ελλάδα. Το ίδιο ισχύει μεταξύ ημών και της Ελλάδας. Ας φύγουν από ανάμεσα μας και τότε σε Αιγαίο και Αν. Μεσόγειο, δεν θα απομείνει ούτε Ελλάδα, ούτε ελληνικό πλοίο, ούτε κάτι από τα καπρίτσια του Ελληνοκυπριακού τομέα. Προσπαθούν εκεί να μας φυλακίσουν στο λιμάνι της Αττάλειας. Αυτήν την στιγμή όμως το κράτος μας παρουσιάζει μία αποφασιστική στάση.
Βλέποντας την Ελλάδα, βλέπουμε πως το Καστελόριζο απέχει 500 χλμ, ενώ από εμάς μόνο 2 χλμ. Μα πως αφέθηκαν στην Ελλάδα αυτά τα νησιά ; Τόσο η συνθήκη της Λωζάνης, όσο και η συνθήκη των Παρισίων πρέπει να επανεξετασθούν».
