Είναι στρατηγική επιλογή της Τουρκίας να επιβάλει την λύση την οποία θέλει στα ανοικτά ζητήματα που αυτή πιστεύει πως έχει με την Ελλάδα, όχι με βάση τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, αλλά με βάση την εικαζόμενη ισχύ της και το μέγεθος της. Έτσι, ενώ η διαφορά της με την πατρίδα μας, σχετικά με την υφαλοκρηπίδα, είναι ένα διμερές πρόβλημα για την επίλυση του οποίου υπάρχουν θεσπισμένοι οδοί από την διεθνή κοινότητα, η Τουρκία έχει αναγάγει σε κύριο τακτικό στόχο την σύγκληση μιας πολυμερούς. Σε αυτήν, υπό την υψηλή επιστασία των Γερμανών, θα αποπειραθεί να γίνει μοιρασιά δικαιωμάτων και ισχύος, με τους όρους της Άγκυρας ή εν πάση περιπτώσει, προς το συμφέρον της Άγκυρας.
Τι νόημα λοιπόν έχει μια πολυμερής; Να πάρει αποφάσεις; Αποκλείεται. Οι διαφορές είναι σημαντικές και ομοφωνία δεν θα επιτευχθεί. Να φέρει τα συμμετέχοντα κράτη πιο κοντά; Και αυτό αποκλείεται λόγω της ύπαρξης αποκλινόντων συμφερόντων και λόγω του βεβαρημένου, πρόσφατου παρελθόντος της Τουρκίας.
Το μόνο αποτέλεσμα που θα έχει μια πολυμερής θα είναι η επίσημη καταγραφή και η de facto νομιμοποίηση των τουρκικών απαιτήσεων απέναντι στην πατρίδα μας και στην Κυπριακή Δημοκρατία. Συγχρόνως, θα είναι ένα «ξέπλυμα» της τουρκικής αδιαλλαξίας, κάτι που επιθυμούν διακαώς οι Γερμανοί συνεταίροι της. Και από κοντά τους και ο Ζ. Μπορέλ ο οποίος φαίνεται πως υιοθετεί και αυτός την ιδέα της πολυμερούς.
Βέβαια, πολυμερής δεν πρόκειται να συγκληθεί ποτέ, γιατί δεν υπάρχει περίπτωση– εκτός από την Ελλάδα– να συναινέσει τουλάχιστον η Αίγυπτος και το Ισραήλ. Έτσι, εν τοις πράγμασι, αυτή η προσπάθεια να εξωραϊσθεί η εικόνα της Τουρκίας δεν θα ευοδωθεί.
Είμαστε σίγουροι για την άρνηση της Ελλάδας; Ναι, για έναν κυρίως λόγο. Γιατί η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την κρατική οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, κάτι που αποτελεί έναν από τους θεμέλιους λίθους της εξωτερικής πολιτικής της. Θα απαιτήσει—όπως ήδη το έχει υπαινιχθεί—να συμμετάσχουν ισότιμα και οι δύο κοινότητες. Νομίζω πως ουδεμία Ελληνική κυβέρνηση θα δεχθεί την κατάλυση τής υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Για να καταστεί σαφέστερο: μέχρι να επιλυθεί το Κυπριακό, στην Κύπρο υπάρχει η Κυπριακή Δημοκρατία, που είναι ενταγμένη στην ΕΕ και στην ευρωζώνη, και το κατεχόμενο βόρειο κομμάτι. Η Τουρκοκυπριακή κοινότητα ή το αποκαλούμενο «ψευδοκράτος». Συνεπώς, σε οποιαδήποτε πολυμερή για την Ανατολική Μεσόγειο, ο μόνος νόμιμος συνομιλητής είναι η Κυπριακή Δημοκρατία, κάτι που για λόγους αρχής δεν μπορεί να το αποδεχθεί η τουρκική πλευρά. Φόρμουλες παράκαμψης αυτού του προβλήματος θα υπονομεύσουν την υπόσταση της ίδιας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Συνεπώς καμιά Ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να συνεργήσει σε κάτι τέτοιο.
Επιπροσθέτως, η Ελλάδα από την στιγμή που αναγνωρίζει ως μόνη υπαρκτή διαφορά με την Τουρκία αυτή της υφαλοκρηπίδας, δεν έχει κανένα λόγο να της επιτρέψει να καταθέσει σε μια πολυμερή διάσκεψη τις μονομερείς απαιτήσεις της.
Είναι ολοφάνερο πως η πρόταση για πολυμερή για την Ανατολική Μεσόγειο, κρύβει μόνον παγίδες για την πατρίδα μας και την Κυπριακή Δημοκρατία. Αν πάμε, η καλύτερη προοπτική θα είναι να μην χάσουμε.
