Αναδημοσίευση άρθρου από την eleftheriaonline.gr
του Τάσου Ανδρικόπουλου
Στη Θουρία Μεσσηνίας «γεννήθηκαν» τα αντίγραφα της δυτικής ζωφόρου του Παρθενώνα, τα οποία τοποθετήθηκαν πρόσφατα στην πρόσοψη του κτηρίου της Ελληνικής Κοινότητας, στην οδό Lonsdale, στην καρδιά της Μελβούρνης στην Αυστραλία.
Πρόκειται για μια κίνηση υψηλού συμβολισμού για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα, με την υπογραφή του Μεσσήνιου γλύπτη Κώστα Δούση, την οποία ενεργοποίησε μία από τις μεγαλύτερες κοινότητες της ελληνικής ομογένειας παγκοσμίως.
Στη δυτική ζωφόρο εικονίζεται η προετοιμασία της πομπής των ιππέων και αποτελείται από 16 λίθους. Ο πρώτος και ο δεύτερος βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο, ενώ οι υπόλοιποι φυλάσσονται στο Μουσείο της Ακρόπολης.
ΣΤΗ ΘΟΥΡΙΑ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ
Στις αρχές του έτους η “Ε” είχε βρεθεί στο εργαστήριο γλυπτικής του Κώστα Δούση, εκεί που μπήκαν οι βάσεις ώστε η επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα να μη μένει στα λόγια, αλλά να τονιστεί με πράξεις. Το έργο του Μεσσήνιου γλύπτη και του μαρμαροτεχνίτη Παναγιώτη Βασιλάκη σμιλεύθηκε στη Θουρία και μεταφέρθηκε στην Αυστραλία με κοντέινερ. Ζυγίζει 6 τόνους και έχει μήκος 24 μέτρων.
Τον περασμένο Φεβρουάριο, ο κ. Δούσης είχε δηλώσει στην κάμερα της “Ε” πως το διάστημα που χρειάστηκε για την εκτέλεση των μαρμάρων ήταν ένας χρόνος. «Ουσιαστικά η αδειοδότηση του υπουργείου ενημέρωνε πως έπρεπε να πάρουμε τα γύψινα αντίγραφα για να εκτελέσουμε στη συνέχεια σε μαρμάρινα, αφού είχε προηγηθεί η έγκριση από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο» είχε γνωστοποιήσει. Στο ίδιο ρεπορτάζ, ο Παναγιώτης Βασιλάκης είχε προσθέσει πως η Ελληνική Κοινότητα της Μελβούρνης αγωνίζεται συνεχώς στο κομμάτι του πολιτισμού, έχοντας περάσει σε αυστραλέζικα σχολεία και πανεπιστήμια την ελληνική γλώσσα, χαρακτηρίζοντάς την ως την πιο ενεργή ελληνική κοινότητα στον κόσμο.
ΠΩΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕ Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
«Η ιδέα ήταν της Ελληνικής Κοινότητας της Μελβούρνης, σε συνεργία με τη Βικτωριανή Κυβέρνηση της Αυστραλίας οι οποίες ανέλαβαν τη χρηματοδότηση. Μαθαίνοντας έτσι πως υπάρχει ενδιαφέρον για την υλοποίηση του έργου και λόγω επαφών που κρατάει ο Παναγιώτης Βασιλάκης, καθώς κατοικούν συγγενείς του εκεί, ταξιδέψαμε στη Μελβούρνη ώστε να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας και να δώσουμε την προσφορά μας» διευκρίνισε ο κ. Δούσης έχοντας γυρίσει πλέον στη βάση του. Τόνισε δε πως για τη γρήγορη ολοκλήρωση των εργασιών συνετέλεσαν κάποιες ενέργειες, όπως η άμεση έγκριση των απαιτούμενων αδειών από το υπουργείο Πολιτισμού για τη συγκεκριμένη πρόταση, ώστε να έρθουν στην κατοχή του τα αντίγραφα και να εκτελεστούν σε μάρμαρο.
«Στο κτήριο της Ελληνικής Κοινότητας τοποθετήθηκαν μη ακριβή αντίγραφα -κατά 10% μεγαλύτερα από τα πραγματικά- των 14 λίθων που βρίσκονται στην Ελλάδα, ενώ αντί των αντιγράφων αυτών που βρίσκονται στη Βρετανία υπάρχουν δύο κενοί λίθοι χωρίς τις ανάγλυφες μορφές για ευνόητους λόγους. Για τα αντίγραφα επιλέχθηκαν τα κατάλληλα κομμάτια μαρμάρου από το λατομείο του Διονύσου» σημείωσε, τονίζοντας πως η άμεση ανταπόκριση του υπουργείου Πολιτισμού ήταν ίσως η πιο γρήγορη στα χρονικά για ένα έργο σαν αυτό.
ΚΑΜΠΕΡΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ
Ύστερα από τις εργασίες τοποθέτησης των αντιγράφων της ζωφόρου, το Σάββατο 22 Οκτωβρίου έγιναν τα αποκαλυπτήριά τους στο πλαίσιο του ελληνικού Φεστιβάλ “Αντίποδες”, παρουσία αντιπροσωπειών της ελληνικής ομογένειας της Αυστραλίας
Στην εκδήλωση έδωσαν το “παρών” μεταξύ άλλων ο υφυπουργός Εθνικής Αμυνας Νίκος Χαρδαλιάς, ο δήμαρχος Καλαμάτας Θανάσης Βασιλόπουλος, ο πρωθυπουργός της Πολιτείας της Βικτώριας Daniel Andrews, ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης Βασίλης Παπαστεργιάδης, ο αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Μιχάλης Καραμήτος, ο υπουργός Δημιουργικών Βιομηχανιών της Βικτώριας Στιβ Δημόπουλος, ο επίσκοπος Κερασούντος Ευμένιος, ο επίσκοπος Σωζοπόλεως Κυριακός, καθώς και ο γενικός πρόξενος της Ελλάδας στη Μελβούρνη Εμμανουήλ Κακαβελάκης.
Η ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΛΙΘΩΝ
Αναφορικά με την απουσία των δύο λίθων από το έργο, ο Κώστας Δούσης υποστήριξε πως το υπουργείο έβαλε όρο πως δεν θα μπουν ο πρώτος και ο δεύτερος συμβολικά για το κοινό αίσθημα.
«Από την πλευρά μου, έβαλα τα δύο μάρμαρα όπως μου ζητήθηκε, για να μπορούν οι περαστικοί να δουν πως υπάρχουν, αλλά απουσιάζουν τα ανάγλυφα, με αποτέλεσμα να αναρωτιούνται για ποιο λόγο παρουσιάζονται με αυτό τον τρόπο, μπαίνοντας στη διαδικασία να ερευνήσουν σχετικά. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε υπάρχει ένα κείμενο στην είσοδο του κτηρίου που εξηγεί ακριβώς τι παρατηρεί όποιος περάσει από το σημείο, συνειδητοποιώντας πως οι δύο λίθοι βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο» υπογράμμισε, συμπληρώνοντας πως η Μεσσηνία έβαλε ένα λιθαράκι για την επιστροφή των Μαρμάρων. Παράλληλα, πληροφόρησε πως εφόσον επιστραφούν στην Ελλάδα, θα ήταν χαρά του να μεταβεί εκ νέου στην Αυστραλία, ώστε να συμπληρωθούν οι μορφές.
«Ένα κομμάτι σαν αυτό του Παρθενώνα προφανώς δεν μπορεί να μπει οπουδήποτε. Γι’ αυτό μπήκε σε ελληνικό κτήριο μιας ξένης πόλης μεν, με πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες στη Μελβούρνη δε» πρόσθεσε ως προς το συμβολισμό της επιλογής.
ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ
Σε ερώτηση της “Ε” για το αν ο ίδιος είναι ανοιχτός εφόσον του γίνει πρόταση να δημιουργήσει και σε κάποια άλλη πόλη του εξωτερικού με βάση τον ελληνικό πολιτισμό, ο ίδιος δήλωσε θετικός, με την προϋπόθεση πως δεν θα επαναληφθεί το προαναφερόμενο έργο, καθώς το οραματίστηκε για τη συγκεκριμένη “ελληνική πόλη”, όπως την αποκαλούν.
Σε ό,τι έχει να κάνει με τις πρώτες αντιδράσεις στη θέα του έργου, ο κ. Δούσης επισήμανε πως η υποδοχή ήταν σημαντική, καθώς ένα κομμάτι πολιτισμού της χώρας πήγε στην Αυστραλία, με αποτέλεσμα όλοι να νιώσουν περηφάνια. «Μεταξύ αυτών ήταν ο πρωθυπουργός της Πολιτείας της Βικτώριας Daniel Andrews, που έκανε τα αποκαλυπτήρια και χρηματοδότησε ένα μέρος του έργου. Αγαπάει πολύ τη χώρα και τον πολιτισμό μας, γεγονός που μεταφράστηκε με το θαυμασμό του για το τελικό αποτέλεσμα» συμπλήρωσε, λέγοντας πως θερμές κριτικές εισέπραξε από τον υφυπουργό Εθνικής Άμυνας Νίκο Χαρδαλιά αλλά και από το δήμαρχο Καλαμάτας Θανάση Βασιλόπουλο. Τέλος, όσον αφορά το μήνυμα που εκπέμπουν τα αντίγραφα της δυτικής ζωφόρου, ο Κώστας Δούσης διευκρίνισε πως είναι ο πολιτισμός και η δημοκρατία, χαρακτηρίζοντας το έργο συνολικά ως ένα επίτευγμα.
