Μια απο τις πιο τρανές αποδείξεις οτι οι Μακεδόνες ήταν Έλληνες, βρεθηκε το 1833 σε ενα μικρό χωριό της Βόρειας Ινδίας, το Καλσί, στην περιφέρεια Ουττουρακάντ, διακόσια χιλιόμετρα βόρεια του Δελχί.
Σε ενα πελώριο γρανιτένιο ογκόλιθο,
αναφέρονται σε πομπώδη Βραχμανική ιερατική γραφή, τα ονόματα πέντε Ελλήνων(!) Βασιλέων, στους οποίους απευθύνεται ο πιο σπουδαίος Ινδός ηγέτης που υπήρξε ποτέ, ο Ασόκα ο Μέγας (268-232πΧ) Αυτοκράτορας της κολοσσιαίας Αυτοκρατορίας των Μωριέων (Maurya). 3)Σε Αυτοκρατορικό υφος, ο Ασόκα “Αυτός που δεν νοιώθει πόνο” απευθύνεται στους Έλληνες Βασιλείς ως “Yonas Maharayasa” και τους καλεί να ασπαστούν τον Βουδδισμό, στέλνοντας τους δώρα και τις καλύτερες ευχες του.
Το κείμενο, που αποδίδεται σε Βραχμανική ιερατική γραφή, αποκρυπτογραφήθηκε απο Γερμανούς και Βρετανούς αρχαιολόγους και λεει τα εξής:
“Δεν υπαρχει χώρα, εκτος μονο απο αυτές των Ελληνων, που οι Βραχμάνες και Στραμάνες δεν μπορεί να βρεθούν…. Ειναι κατάκτηση, ναι, οτι οι αγαπημένοι των Θεων θεωρούνται οι πιο μεγαλοι κατακτητές.
Και εχει κερδηθεί εδω (Στην Ινδία) και στα σύνορα, ακομα και πιο μακριά απο εξακόσια “Yojanas” (Αρχαία Ινδική μοναδα μέτρησης- Ενα “Yojanas” =Επτα χιλιομετρα) οπου ο Έλληνας Βασιλεας “Αntiyoka” (Αντιοχος Β’ Θεος, 261-246) κυβερνά (Στη Βαβυλώνα, 4.000 χλμ απο την Ινδικη πρωτεύουσα, Παλίβοθρα), και πιο πέρα κυβερνούν αλλοι τέσσερις “Yonas” (Έλληνες) Βασιλείς, ο “Τulamaya” (Πτολεμαίος Β’ Φιλάδελφος, 281- 247 στην Αίγυπτο), ο “Antikina”(Αντίγονος Γονατάς,277-239 στη Μακεδονια)ο “Μaka”(Μάγας,Βασιλέας της Κυρήνης,282-258)και ο “Alikansudora”(Αλέξανδρος Β’ της Ηπείρου,τριτότοκος γιος του Πύρρου,272-238),οπως και στον νότο, αναμεσα στους Gholas,στους Pandyas,και μακριά μεχρι την Tamprarapni (Κευλανη)” Περιττό δε να ειπωθεί, οτι ολοι οι προαναφερόμενοι ηγεμόνες, θεωρούνται στα ματια του Ασόκα, Έλληνες (Yonas) ανεξάρτητα αν μερικοι εχουν Μακεδονική καταγωγη (Αντιοχος, Πτολεμαίος, Μάγας, Αντίγονος Γονατάς) η Ηπειρωτική (Αλέξανδρος Β’ ο Μολοσσος), και οτι ο Ασόκα ηταν μέσω τοσο της Ελληνικης κοινότητας της Ινδίας οσο και μέσω Ινδων εμπόρων, άριστα ενημερωμένος για τα τεκταινόμενα τοσο στο Σελευκιδικό Ιρακ και Πτολεμαική Αιγυπτο, οσο και για την κυρίως Ελλάδα(!) Ο Ινδός ηγέτης, γνωστός υπέρμαχος του Βουδδισμού σε ολη την Ασία, έστειλε Βουδδιστές μοναχούς με πλούσια δώρα και επιστολες, σε ολες τις πρωτεύουσες των αναφερομενων Βασιλέων, Στην Βαβυλώνα, Αλεξάνδρεια, Κυρηνη, Πέλλα, και Αμβρακία (Άρτα)οπου έφθασαν περι τελος καλοκαιριού του 259 πΧ.
Ολοι, ετυχαν εξαιρετικής υποδοχής, ρωτήθηκαν απο τους Ελληνες ηγέτες για την μυστηριώδη Ινδία και για τις συνθήκες ζωής των Ελλήνων συμπατριωτών τους εκει, και αναχώρησαν μετά απο λιγες εβδομαδες, φορτωμένοι δώρα για τα μακρινά Παλίβοθρα (Pataliputra) φέροντας και την ευγενική άρνηση των Ελληνων Βασιλέων στην πρόταση του Ινδού μονάρχη να προσυλητιστούν στον Βουδδισμό.
Η Ιστορία του Ελληνικού Έθνους έχει γραφτεί με φωτιά και ατσάλι στην Ανατολή, και αυτό δεν αλλάζει. Για όποιον Έλληνα λοιπόν βρεθεί στην Ινδία, καλό θα ήταν πέρα απο τα Ταζ- Μαχάλ, και τις βόλτες στο Νεο Δελχί, να διαθέσει μια ημέρα για μια επίσκεψη στο μικρό χωριό Kalshi, οπου θα ακούσει τις φωνές των προγόνων του, 8.000 χιλιόμετρα μακριά απο την πατρίδα.
