Στην εναρκτήρια ομιλία του ως υπουργός Εξωτερικών, ο Γκίντεον Σάαρ διατύπωσε το όραμά του για την εξωτερική πολιτική του Ισραήλ. Η Nέα εποχή στις ισραηλινοκουρδικές σχέσεις του Gideon Σαάρ, τονίζοντας τη σημασία της οικοδόμησης συμμαχιών με μειονοτικές ομάδες στη Μέση Ανατολή. Επισήμανε συγκεκριμένα τους Κούρδους και τους Δρούζους ως κρίσιμους περιφερειακούς εταίρους. Κατά τη διάρκεια μιας τελετής παράδοσης-παραλαβής με τον απερχόμενο υπουργό Ισραήλ Κατζ, ο Σάαρ τόνισε τις κοινές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι μειονότητες στην περιοχή, αναφερόμενος στον κουρδικό λαό ως «μεγάλο έθνος» και «φυσικό σύμμαχο του Ισραήλ».
Προώθηση συμμαχιών με την κουρδική κοινότητα
Ο Saar αναγνώρισε τον ιστορικό αγώνα του κουρδικού λαού για αυτονομία, χαρακτηρίζοντάς τον ως θύμα της «ιρανικής και τουρκικής καταπίεσης». Παρατήρησε: «Ο κουρδικός λαός είναι ένα μεγάλο έθνος, ένα από τα μεγάλα έθνη χωρίς πολιτική ανεξαρτησία», σηματοδοτώντας την πρόθεση του Ισραήλ να ενισχύσει τους δεσμούς μαζί του. Το Ισραήλ έχει προηγούμενο υποστήριξης των κουρδικών φιλοδοξιών, καθώς έχει συνεργαστεί με τις κουρδικές δυνάμεις, μαζί με το Ιράν, για να αντιταχθούν στην ιρακινή κυβέρνηση κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 και του ’70 υπό την κυριαρχία του Σάχη.
«Αυτή η εταιρική σχέση θα περιλαμβάνει τόσο πολιτικές διαστάσεις όσο και διαστάσεις ασφαλείας», δήλωσε ο Σάαρ, υποδεικνύοντας ότι η συνεργασία με τους Κούρδους θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αντίβαρο στις κυρίαρχες περιφερειακές δυνάμεις όπως το Ιράν και η Τουρκία.
Επέκταση της υποστήριξης στις κοινότητες των Δρούζων
Ο Σάαρ έδωσε επίσης έμφαση στις μειονότητες των Δρούζων στη Συρία και τον Λίβανο ως στρατηγικούς εταίρους στο όραμά του. Όπως και οι Ισραηλινοί, οι Δρούζοι αποτελούν μειονοτική ομάδα σε ένα δύσκολο περιφερειακό τοπίο, γεγονός που τους τοποθετεί ως «φυσικό σύμμαχο» στην προοπτική του Saar.
Ένα στρατηγικό όραμα μετά τις συγκρούσεις με τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ
Διαμορφώνοντας αυτές τις προτεινόμενες συμμαχίες σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, ο Saar πρότεινε ότι αποτελούν μέρος μιας σημαντικής περιφερειακής αναπροσαρμογής που θα μπορούσε να συνοδεύσει τις συνεχιζόμενες προσπάθειες του Ισραήλ να ενισχύσει τις διπλωματικές σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία και άλλα αραβικά έθνη. Υποστήριξε ότι οι πρόσφατες στρατιωτικές ενέργειες του Ισραήλ κατά της Χαμάς και της Χεζμπολάχ έχουν ενισχύσει το καθεστώς του ως εξέχουσας περιφερειακής δύναμης, καθιστώντας το ελκυστικό εταίρο τόσο για τα αραβικά κράτη όσο και για τις μειονοτικές κοινότητες, όπως οι Κούρδοι, με σημαντικές επιπτώσεις για την Τουρκία.
