«Είναι ό,τι πιο κοντινό έχουμε σε αληθινό δράκο», λέει επιστήμονας
Αποκαλύφθηκε το μεγαλύτερο ιπτάμενο ερπετό της Αυστραλίας, ένας πτερόσαυρος, που είχε άνοιγμα φτερών 23 πόδια και πετούσε σαν δράκος πάνω από την αρχαία εσωτερική θάλασσα, που κάποτε κάλυπτε την ύπαιθρο του Κουίνσλαντ.
Ο υποψήφιος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ Τιμ Ρίτσαρντς ηγήθηκε ερευνητικής ομάδας που ανέλυσε ένα απολίθωμα της σιαγόνας του πλάσματος. «Είναι ό,τι πιο κοντινό έχουμε σε αληθινό δράκο», δήλωσε ο Ρίτσαρντς.
«Ο νέος πτερόσαυρος, τον οποίο ονομάσαμε Thapunngaka shawi, θα ήταν ένα φοβερό θηρίο, με στόμα που έμοιαζε με δόρυ και άνοιγμα φτερών περίπου επτά μέτρα. Ουσιαστικά ήταν απλώς ένα κρανίο με μακρύ λαιμό, βιδωμένο πάνω σε ένα ζευγάρι μακριά φτερά. Αυτό το πράγμα θα ήταν αρκετά άγριο. Θα έριχνε μια μεγάλη σκιά πάνω από μερικούς τρεμάμενους μικρούς δεινόσαυρους που δεν θα τον άκουγαν να έρχεται μέχρι που θα ήταν πολύ αργά», σημείωσε.
Ο Ρίτσαρντς είπε ότι μόνο το κρανίο θα είχε μήκος λίγο πάνω από ένα μέτρο και θα περιείχε περίπου 40 δόντια.
«Παρόλο που οι πτερόσαυροι μπορούσαν να πετάξουν, δεν είχαν καμία σχέση με τα πουλιά, ούτε καν με τις νυχτερίδες», είπε. «Οι πτερόσαυροι ήταν τα πρώτα ζώα με οστά στην πλάτη που προσπάθησαν να πετάξουν».
Αυτά τα είδη ερπετών, οι πτερόσαυροι ήταν τέλεια προσαρμοσμένοι στην πτήση, λόγω των λεπτών τοιχωμάτων τους, των κοίλων οστών τους, με αποτέλεσμα τα απολιθωμένα λείψανά τους να είναι πολύ σπάνια και συχνά κακοδιατηρημένα. «Είναι αρκετά εκπληκτικό (ότι) απολιθώματα αυτών των ζώων υπάρχουν», δήλωσε ο Ρί
τσαρντς.
Ο δρ Στιβ Σάλισμπερι, συν-συγγραφέας της εργασίας που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Vertebrate Paleontology, σημείωσε αυτό που ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακό σε αυτό το νέο είδος ανγκουέριου: το τεράστιο μέγεθος της οστέινης κορυφογραμμής στην κάτω γνάθο του, την οποία πιθανότατα είχε και στην άνω γνάθο του.
Το απολίθωμα βρέθηκε σε ένα λατομείο από έναν ντόπιο, τον Len Shaw, ο οποίος βρίσκεται στην περιοχή εδώ και δεκαετίες.