Ο υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας, Ζεράλ Νταρμανέν, ανακοίνωσε στον Τύπο ότι Η γαλλική κυβέρνηση αντιτίθεται στη Μουσουλμανική Αδελφότητα (επιτέλους). Θέλει να “αντεπιτεθεί στη Μουσουλμανική Αδελφότητα”. Σύμφωνα με την εδαφική υπηρεσία πληροφοριών, η Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία στοχεύει στην εγκαθίδρυση ενός παγκόσμιου χαλιφάτου, έχει διπλασιάσει τον αριθμό της στη Γαλλία μέσα σε λίγα μόλις χρόνια. Στο Συμβούλιο Άμυνας, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν ζήτησε μια έκθεση σχετικά με την απειλή που αποτελεί – μια ευπρόσδεκτη αλλά καθυστερημένη και ανεπαρκής αναγνώριση.
Ο υπουργός Εσωτερικών κάνει λόγο για έναν “αγώνα δρόμου ενάντια στον χρόνο”, μια “γκραμσιανή” πολιτιστική/θεσμική μάχη ενάντια σε μια “φαύλη” οργάνωση, μια “πρόκληση”. Ο Darmanin περιγράφει τους μηχανισμούς που λειτουργούν: “Η αδελφική οργάνωση δεν χρησιμοποιεί την τρομοκρατία, χρησιμοποιεί πολύ πιο ήπιες μεθόδους, αλλά εργάζεται αποτελεσματικά για τη σταδιακή κλίση όλων των τμημάτων της κοινωνίας στην ισλαμική μήτρα“.
Από το 2019, η Μουσουλμανική Αδελφότητα έχει αυξηθεί από 50.000 σε 100.000 μέλη. Η επιρροή της στη Γαλλία είναι πολύ ισχυρή, όπως επιβεβαιώνει ειδικός των μυστικών υπηρεσιών της Journal du Dimanche, η οποία αφιέρωσε το πρωτοσέλιδό της στον Gérald Darmanin την Κυριακή 5 Μαΐου και είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει τη συνάντηση μεταξύ του υπουργού και των μυστικών υπηρεσιών για τον πολιτικό ισλαμισμό.
Ο πρόεδρος Μακρόν ανέθεσε σε δύο ανώτερους δημόσιους υπαλλήλους τη σύνταξη έκθεσης για τον “πολιτικό ισλαμισμό και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα“, η οποία θα υποβληθεί το φθινόπωρο. Επικεφαλής αυτής της αποστολής θα είναι ένας διπλωμάτης, ο οποίος έχει διατελέσει σε πολλές θέσεις σε αραβικές χώρες, και ένας νομάρχης. Σε ένα δελτίο τύπου, η κυβέρνηση αιτιολογεί την προσέγγισή της ως εξής:
Ο ισλαμιστικός αυτονομισμός είναι ένα θεωρητικό πολιτικοθρησκευτικό σχέδιο, το οποίο χαρακτηρίζεται από επανειλημμένες αποκλίσεις από τις αρχές της Δημοκρατίας με στόχο την οικοδόμηση μιας αντικοινωνίας. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διάδοση αυτού του συστήματος σκέψης.Ο Darmanin ζητά “αφύπνιση” και κατηγορεί όσους “συνεργάζονται με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα χωρίς καν να το γνωρίζουν, στον πληθυσμό, αλλά κυρίως στους δημόσιους φορείς”. Δικαστές, εκλεγμένοι αντιπρόσωποι και ακαδημαϊκοί – υπάρχουν πολλοί που χρησιμεύουν ως σκαλοπάτι για την κατάκτηση του ισλαμισμού.
Οι αποδείξεις για τη διείσδυσή του στη γαλλική ζωή πληθαίνουν σχεδόν καθημερινά. Μέσα σε 10 χρόνια, το ποσοστό των μουσουλμάνων γυναικών που φορούν μαντίλα διπλασιάστηκε, καθιστώντας δυνατό να μιλάμε για μια διαδικασία “αναμφισβήτητα ενορχηστρωμένης” πολιτιστικής ισλαμοποίησης, η οποία εκφράζεται με πλήθος συμπτωμάτων: την αυξανόμενη προβολή της κοινοτικής ενδυμασίας, όπως η abaya- θρησκευτικές απαιτήσεις στον εργασιακό χώρο και στις πισίνες- αύξηση του εμπορίου halal, και πολλά άλλα.
Η Florence Bergeaud-Blackler, μια ακαδημαϊκός που επί πολλά χρόνια έχει επικεντρώσει την έρευνά της στην ανάπτυξη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας -και υπέστη τις συνέπειες της απειλής με θάνατο και του εξοστρακισμού από την ακαδημαϊκή κοινότητα- γνωρίζει καλά τους υπεύθυνους. Στο Χ, σημειώνει ότι ο υπουργός Εσωτερικών χρησιμοποιεί επιτέλους τη γλώσσα που η ίδια έχει αναπτύξει. Ο Νταρμανέν κατηγορεί τη Μουσουλμανική Αδελφότητα ότι εργάζεται για να καταστήσει τη γαλλική κοινωνία “συμβατή με τη Σαρία”.
Η Le Journal du Dimanche, μας λέει ότι ο υπουργός Εσωτερικών θεωρεί την έκθεση άχρηστη, αλλά ωστόσο απαραίτητη για να πείσει την κοινή γνώμη και τους ιθύνοντες για την ανάγκη να δράσουν.
Δεν χρειαζόμαστε αυτή την έκθεση για να καταλάβουμε τι συμβαίνει, το ξέρουμε αυτό. Τη χρειαζόμαστε όμως για να πείσουμε τη Γαλλία, τα θεσμικά της όργανα, τους τοπικούς εκλεγμένους αντιπροσώπους και τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων.Να αναλάβουν δράση, αλλά για να κάνουν τι; Η διάλυση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας παρουσιάζεται ήδη ως “αδύνατη”, επειδή η οργάνωση “δεν υπάρχει επίσημα”. Παρ’ όλα αυτά, η σκιά της κρέμεται πάνω από πολλές δομές και οργανώσεις που υπάρχουν στη γαλλική επικράτεια, όπως η ένωση Μουσουλμάνων της Γαλλίας, ο πρόεδρος της οποίας Amar Lasfar δήλωσε το 2017: “Δεν είμαστε μέρος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Είμαστε όμως μέρος της σχολής σκέψης τους”. Πριν από μερικά χρόνια, το κληροδοτικό ταμείο της ένωσης ισχυριζόταν σαφώς ότι συνδέεται με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στην έκθεση δραστηριοτήτων της, πριν την αφαιρέσει. Η Taqqyia, ή αλλιώς η παραπλάνηση, είναι μια πρακτική που κατέχουν τέλεια αυτές οι δομές, όπως επισημαίνουν οι μυστικές υπηρεσίες. Η κυβέρνηση έχει ασφαλώς τα μέσα να διαλύσει ορισμένες από αυτές τις οργανώσεις, αλλά δεν έχει τη βούληση να το πράξει.
Ο Gérald Darmanin εξήγησε ότι ήθελε να εμπνευστεί από την πολιτική της Αυστρίας έναντι της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Η χώρα έχει βάλει την οργάνωση στη μαύρη λίστα ως “εξτρεμιστική ομάδα που συνδέεται με εγκλήματα με θρησκευτικά κίνητρα”. Από το 2021 απαγορεύεται στην Αυστρία η χρήση ή η διανομή συμβόλων της Αδελφότητας, κάτι που γίνεται “για πρώτη φορά” στην Ευρώπη.
