Αξιολογώντας τη δυναμική πίσω από το εθνικό συλλαλητήριο της Λεπέν
Η Μαρίν Λεπέν και το κίνημά της “Εθνικός Συναγερμός” έχουν ήδη κατακτήσει την πρώτη θέση στις δημοσκοπήσεις των φετινών ευρωεκλογών. Και τώρα φαίνεται ότι η επικείμενη άνοδος της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία θα μεταφραστεί σε νίκη και στης πρόωρες βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία, με τον πρώτο γύρο να διεξάγεται αυτό το Σαββατοκύριακο.
Αυτό προκύπτει από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, οι οποίες τοποθετούν το Εθνικό Συναγερμό της Λεπέν στην πρώτσ θέση, άνετα μπροστά από την αριστερή συμμαχία (το Νέο Λαϊκό Μέτωπο), που βρίσκεται στη δεύτερη θέση, και τον φιλελεύθερο κεντρώο συνασπισμό του Μακρόν, που βρίσκεται στην τρίτη θέση.
Αποτελεί το τελευταίο αξιοσημείωτο επίτευγμα για τη Μαρίν Λεπέν και το κίνημά της, το οποίο κατά το τελευταίο τέταρτο του αιώνα παρακολουθεί σταθερά την άνοδο της υποστήριξής του.
Από το 4% στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών το 2007, σε σχεδόν 14% το 2012, 13% το 2017, και στη συνέχεια ξανά σε σχεδόν 19% το 2002, το εθνικολαϊκιστικό κόμμα της Λεπέν σταθερά εδραιώνει και διευρύνει την υποστήριξή του.
Σε τέτοιο βαθμό ώστε, σήμερα, στις τελικές δημοσκοπήσεις, η Λεπέν και το κίνημά της προβλέπεται να προσελκύσουν περίπου το 36% των ψήφων -περισσότερο από έναν στους τρεις ψηφοφόρους.
Και στο επίκεντρο αυτής της λαϊκιστικής εξέγερσης δεν βρίσκεται η γηραιά Λεπέν, αλλά ο Ιορδάνης Μπαρντελά -ο ντεμπέλης, χαρισματικός και ευκρινής 28χρονος προστατευόμενός της, ο οποίος έχει δηλώσει έτοιμος να γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός της Γαλλίας -κάτι που θα επιτύχει αν η Λεπέν, ο Μπαρντελά και το κίνημά τους κερδίσουν την απόλυτη πλειοψηφία των 289 εδρών.
Το οποίο εγείρει το προφανές ερώτημα. Πώς ένα κίνημα που εδώ και καιρό έχει χαρακτηριστεί “ακροδεξιό”, “ρατσιστικό” και συγκρίνεται με τον ιστορικό φασισμό ανέβηκε και κέρδισε την υποστήριξη περισσότερων από το ένα τρίτο των Γάλλων ψηφοφόρων;
Οι αναλυτές της Αριστεράς θα σας πουν ότι αυτό έχει να κάνει απλώς με τη δεινή κατάσταση της οικονομίας και την κρίση του κόστους ζωής που υπονομεύει τους σκληρά εργαζόμενους Γάλλους.
Αλλά αυτό είναι παραπλανητικό.
Η άνοδος της δημοτικότητας του Εθνικού Συναγερμού της Λεπέν, και πριν από αυτόν του Εθνικού Μετώπου, έχει ξεκινήσει εδώ και δεκαετίες και συνεχίζεται ανεξάρτητα από τις οικονομικές συνθήκες.
Πολύ πιο σημαντική από την οικονομία είναι η σκληρή πολιτική της Λεπέν στα βασικά ζητήματα της μετανάστευσης και της βίαιης εγκληματικότητας -με τη σύνδεση μεταξύ των δύο να αναγνωρίζεται πλέον επίσημα στις κυβερνητικές στατιστικές.
Οι αλλοδαποί αποτελούν το 8% του γαλλικού πληθυσμού, αλλά αντιπροσωπεύουν το 24% των κρατουμένων στις φυλακές. Διαπράττουν το 77% των βιασμών στο Παρίσι, το 54% των εγκλημάτων στο δρόμο στη Νίκαια και το 40% των κλοπών οχημάτων, καθώς και το 38% των διαρρήξεων και το 31% των ληστειών σε όλη τη Γαλλία.
Και τους τελευταίους μήνες, η σκληρή πραγματικότητα της μαζικής μετανάστευσης, η κραυγαλέα έλλειψη κοινωνικής ενσωμάτωσης και, για να είμαστε ειλικρινείς, το τι συμβαίνει όταν τα δυτικά έθνη εισάγουν ανθρώπους που μισούν αυτό που είμαστε, αναδείχθηκε περαιτέρω από μια σειρά συγκλονιστικών φρικαλεοτήτων.
Όπως το μαχαίρωμα μωρών στο Annecy από έναν Σύρο αιτούντα άσυλο. Όπως μια άγρια επίθεση εναντίον μιας 76χρονης γυναίκας στο Μπορντό και της 7χρονης εγγονής της, την οποία διέπραξε ένας άστεγος αφρικανικής καταγωγής με 15 προηγούμενες καταδίκες (προειδοποίηση: γραφικό περιεχόμενο). Και όπως ο ξυλοδαρμός και ο βιασμός ενός 12χρονου εβραίου κοριτσιού από 3 αγόρια ηλικίας 12 έως 13 ετών σε μια επίθεση εμπνευσμένη από το πογκρόμ της Χαμάς της 7ης Οκτωβρίου.
Μιλώντας άμεσα στις εντεινόμενες ανησυχίες του γαλλικού λαού για αυτό που πολλοί από αυτούς θεωρούν πλέον ως “πολιτιστική στιγμή”, η Λεπέν περιγράφει το φαινόμενο αυτό ως “ensauvagement” (αγριοποίηση) της γαλλικής κοινωνίας.
Και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πολλοί άνθρωποι συμφωνούν μαζί της.
