Οι στρατηγικοί ελιγμοί της Άγκυρας παίρνουν μια σημαντική τροπή, καθώς ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν δηλώνει την πρόθεση της χώρας να συνεργαστεί με την ομάδα κρατών BRICS. Αυτή η τολμηρή κίνηση, που προβλέπεται να συζητηθεί σε επικείμενη συνάντηση στη Ρωσία, σηματοδοτεί μια αξιοσημείωτη απόκλιση από τις παραδοσιακές φιλοδοξίες της Τουρκίας για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όταν η Τουρκία, σύμμαχος του ΝΑΤΟ, εκδηλώνει ενδιαφέρον για την ένταξη στις BRICS, αυτό δημιουργεί ανησυχίες για την Ουάσινγκτον και για το αν το Πεντάγωνο είχε προβλέψει αυτή τη στροφή προς την Ανατολή εδώ και αρκετό καιρό ή αν ήταν άλλη μια λανθασμένη εκτίμηση.
Ο Φιντάν, διατυπώνοντας τη στάση της Τουρκίας κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στην Κίνα, τόνισε τα διαρκή εμπόδια που εμποδίζουν την ένταξή της στην ΕΕ, ιδίως την αντίθεση ορισμένων κρατών μελών. Υπό το πρίσμα αυτό, η Άγκυρα αντιλαμβάνεται τώρα τις BRICS ως μια βιώσιμη οδό για την ολοκλήρωση, που παρουσιάζει μια εναλλακτική πλατφόρμα για στρατηγική συνεργασία.
Αναγνωρίζοντας την εξελισσόμενη υπόσταση των BRICS ως κρίσιμου κόμβου συνεργασίας, ο Fidan υπογράμμισε τη γοητεία αυτής της κοινοπραξίας για τα έθνη που αναζητούν εναλλακτικές λύσεις. Αναγνωρίζοντας την αναπτυξιακή πορεία των BRICS, η Άγκυρα βλέπει σημαντικές δυνατότητες εντός της ομάδας.
Η αναμονή αυξάνεται καθώς αυτή η σύμμαχος στο ΝΑΤΟ Τουρκία δείχνει ενδιαφέρον για την ένταξη στις BRICS και ετοιμάζεται να συνεργαστεί με τους ομολόγους της BRICS σε μια επερχόμενη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών στο Νίζνι Νόβγκοροντ της Ρωσίας. Η συμμετοχικότητα αυτού του φόρουμ, που περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα εθνών όπως η Βραζιλία, η Ρωσία, η Ινδία, η Κίνα και η Νότια Αφρική, αντανακλά την παγκόσμια εμβέλεια των BRICS.
Το μεγάλο πραξικόπημα του Πούτιν και του Σι; Αυτό το μέλος του ΝΑΤΟ θέλει να γίνει μέλος των BRICS.
Η Ρωσία, η οποία προεδρεύει της φετινής συνόδου κορυφής, έχει υποδεχθεί θερμά τα ανοίγματα της Τουρκίας προς τα BRICS. Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ επιβεβαίωσε τη συμπερίληψη των φιλοδοξιών της Τουρκίας για ένταξη στην ατζέντα της συνόδου κορυφής, αν και προειδοποίησε για την ικανότητα της ομάδας να φιλοξενήσει πλήρως όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ επανέλαβε αυτό το συναίσθημα, τονίζοντας την πολιτική ανοικτών θυρών των BRICS προς τα έθνη που καλύπτουν διαφορετικά οικονομικά και πολιτικά τοπία. Ο Λαβρόφ υπογράμμισε τη θεμελιώδη αρχή της κυριαρχικής ισότητας ως κομβικής σημασίας για τη συμμετοχή, αντιπαραβάλλοντάς την με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι δυτικοί ομόλογοι.
Καθώς η Τουρκία, σύμμαχος του ΝΑΤΟ, εκδηλώνει ενδιαφέρον για την ένταξη στις BRICS, υποδηλώνει επίσης, από αιτία και αποτέλεσμα, ότι η στρατηγική στροφή προς τις BRICS υπογραμμίζει την προληπτική επιδίωξη εναλλακτικών συμμαχιών, σηματοδοτώντας μια αναπροσαρμογή της περιφερειακής και παγκόσμιας δυναμικής. Καθώς η Άγκυρα περιηγείται σε αυτό το διπλωματικό πεδίο, οι επιπτώσεις των προτάσεών της προς τις BRICS αντηχούν σε όλες τις γεωπολιτικές σφαίρες, προαναγγέλλοντας μια αλλαγή παραδείγματος στις στρατηγικές ευθυγραμμίσεις.
Συνοπτικά, η δυτική άποψη για τα διευρυμένα BRICS είναι αυτή των οικονομικά ισχυρών, αλλά γεωπολιτικά αδύναμων, και ενώ μπορεί να επαναφέρουν την ισορροπία της παγκόσμιας τάξης, οι όποιες σκέψεις αντικατάστασής της είναι λανθασμένες. Βλέπουν ένα εκλεκτικό μείγμα διαφορετικών πολιτικών, οικονομικών και πολιτιστικών συστημάτων, συμπεριλαμβανομένων των δημοκρατιών, των αυταρχικών μοναρχιών, των αυταρχικών καθεστώτων και μιας ισλαμικής θεοκρατίας που αποκαλύπτουν τις δυσκολίες που συνδέονται με την επίτευξη κοινού εδάφους σε οποιοδήποτε νέο σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης. Αντίθετα, το δυτικοκρατούμενο σύστημα που επιδιώκουν να αντιπαλέψουν, αν και δεν είναι τέλειο, είναι πολύ πιο ομοιογενές, βασίζεται σε μια καθιερωμένη τάξη βασισμένη σε κανόνες και δεν έχει την κλίμακα των γεωπολιτικών εντάσεων που κατακλύζουν τα πρόσφατα διευρυμένα BRICS. Ο λεγόμενος ομοιογενής χαρακτήρας του δυτικού κόσμου είναι, στην πραγματικότητα, μια πρόσοψη. Η συνοχή και η συμμόρφωση από τη μία εθνική κουλτούρα στην άλλη είναι κατασκευασμένες. Η αντίσταση στις εκφράσεις της ντόπιας κουλτούρας διαχειρίζεται με τη χρηματοδότηση των ΜΚΟ και των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης. Οποιαδήποτε διαφορετική φωνή από την αφήγηση και την αποδοχή της μονοπολιτισμικότητας γρήγορα φιμώνεται.
