Πέθανε σε ηλικία 82 ετών ο θρύλος του παγκόσμιου ποδοσφαίρου Πελέ, όπως μεταδίδει το Associated Press.
Ο Πελέ, ο Βραζιλιάνος βασιλιάς του ποδοσφαίρου που κέρδισε τρία Παγκόσμια Κύπελλα και έγινε μια από τις πιο επιβλητικές αθλητικές φιγούρες του περασμένου αιώνα, πέθανε την Πέμπτη, μετέδωσαν τα διεθνή ΜΜΕ.
Ο θρύλος υποβαλλόταν σε θεραπεία για καρκίνο του παχέος εντέρου από το 2021. Τον τελευταίο μήνα νοσηλευόταν καθώς αντιμετώπιζε διάφορα προβλήματα υγείας.
Την είδηση του θανάτου του επιβεβαίωσε στο Associated Press, ο ατζέντης του Τζο Φράγκα.
Ο Πελέ γεννήθηκε ως Edson Arantes do Nascimento στις 23 Οκτωβρίου 1940, στο Três Corações, του Minas Gerais, στη Βραζιλία.
Γιος του ποδοσφαιριστή της Fluminense, Dondinho (João Ramos do Nascimento) και της Celeste Arantes. Πήρε το όνομά του από τον Αμερικανό εφευρέτη Τόμας Έντισον (Thomas Ediso).Οι γονείς του αποφάσισαν να αφαιρέσουν το «i» και να τον αποκαλέσουν «Έντσον», αλλά υπήρξε ένα λάθος στο πιστοποιητικό γέννησης, με αποτέλεσμα πολλά έγγραφα να δείχνουν το όνομά του ως «Έντισον». Η οικογένειά του χαϊδευτικά τον φώναζε «Dico». Το παρατσούκλι Πελέ το απέκτησε στο σχολείο. Ο ίδιος έχει πει ότι του το έδωσαν λόγω της προφοράς του ονόματος του αγαπημένου του παίκτη, του τοπικού τερματοφύλακα της Vasco da Gama Bilé, το οποίο και έλεγε λάθος.
Ο Πελέ θεωρείται από πολλούς, όπως και υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους παίκτες όλων των εποχών. Η FIFA τον χαρακτήρισε τον «σπουδαιότερο».
Το 1999 ανακηρύχθηκε αθλητής του αιώνα από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή και συμπεριλήφθηκε στη λίστα Time με τους 100 πιο σημαντικούς ανθρώπους του 20ου αιώνα.
Το 2000, ο Πελέ ψηφίστηκε Παγκόσμιος Παίκτης του Αιώνα από τη Διεθνή Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου (IFFHS).
Τα 1.279 γκολ του σε 1.363 αγώνες, (και φιλικοί αγώνες μεταξύ τους) αναγνωρίζονται ως Παγκόσμιο Ρεκόρ Γκίνες.
Ο Πελέ άρχισε να παίζει για τη Σάντος σε ηλικία 15 ετών. Έκανε το ντεμπούτο του στις 7 Σεπτεμβρίου 1956 εναντίον της Κορίνθιανς ντε Σάντο Αντρέ και είχε μια εντυπωσιακή απόδοση σε μια νίκη 7-1, σημειώνοντας το πρώτο γκολ.
Δέκα μήνες αφότου υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο, κλήθηκε στην εθνική ομάδα της Βραζιλίας.
Μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958 και του 1962, πλούσιοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι, όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η Γιουβέντους και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, προσπάθησαν να τον αποκτήσου. Αλλά μάταια.
Το 1958 η Ίντερ κατάφερε ακόμη και να τον κάνει να υπογράψει ένα κανονικό συμβόλαιο, αλλά ο Angelo Moratti αναγκάστηκε να λύσει το συμβόλαιο μετά από αίτημα του προέδρου της Σάντος, καθώς είχαν εξεγερθεί οι Βραζιλιάνοι οπαδοί της ομάδας.
Το 1961 η κυβέρνηση της Βραζιλίας υπό τον Πρόεδρο Jânio Quadros ανακήρυξε τον Πελέ «επίσημο εθνικό θησαυρό» προκειμένου να αποτρέψει τη μεταγραφή του εκτός χώρας.
Ο Πελέ κέρδισε τον πρώτο του μεγάλο τίτλο με τη Santos το 1958 καθώς η ομάδα κέρδισε το Campeonato Paulista. Τελείωσε το τουρνουά ως ο πρώτος σκόρερ, με 58 γκολ, ένα ρεκόρ που ισχύει ακόμα και σήμερα.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του κέρδισε τρία Παγκόσμια Κύπελλα, το 1958, το 1962 και το 1970. Είναι ο μόνος που το έχει καταφέρει. Παραμένει ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών για τη Βραζιλία με 77 γκολ σε 92 αγώνες. Σε επίπεδο συλλόγου είναι ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών της Σάντος με 643 γκολ σε 659 αγώνες.
Στην χρυσή εποχή για τη Σάντος, οδήγησε τον σύλλογο στο Κόπα Λιμπερταδόρες του 1962 και του 1963 και στο Διηπειρωτικό Κύπελλο τις αντίστοιχες χρονιές.
Κατά την διάρκεια της ενεργούς δράσης του υπήρξε ο πιο ακριβοπληρωμένος αθλητής στον κόσμο. Με μέσο όρο σχεδόν ένα γκολ ανά παιχνίδι σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Βραζιλιάνος κορυφαίος ποδοσφαιριστής ήταν ικανός για τα πάντα. Μπορούσε να χτυπά τη μπάλα με τα δύο πόδια. Να προβλέπει τις κινήσεις των αντιπάλων του στο γήπεδο.
Ήταν κατά βάση επιθετικός. Μπορούσε όμως να αναλάβει οποιονδήποτε ρόλο μέσα στο ματς. Στη Βραζιλία, είναι εθνικός ήρωας για τα επιτεύγματά του στο ποδόσφαιρο και για την ειλικρινή υποστήριξή του σε πολιτικές που βελτιώνουν τις κοινωνικές συνθήκες των φτωχών.
Η εμφάνισή του στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958 σήμανε την στιγμή που ο πρώτος μαύρος παγκόσμιος αθλητικός αστέρας αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για εκατομμύρια. Μία πλακέτα με το «πιο όμορφο γκολ στην ιστορία του Μαρακανά» του ανήκει.
Το 1969, οι δύο φατρίες που συμμετείχαν στον εμφύλιο πόλεμο της Νιγηρίας συμφώνησαν σε μια εκεχειρία 48 ωρών, ώστε να μπορούν να παρακολουθήσουν τον Πελέ να παίζει ένα παιχνίδι στο Λάγος.
Η Σάντος κατέληξε στο ισόπαλο 2-2 με την Lagos Stationary Stores FC. Ο Πελέ σκόραρε τα γκολ της ομάδας του. Ο εμφύλιος πόλεμος συνεχίστηκε για έναν ακόμη χρόνο μετά από αυτό το παιχνίδι.
Tα 643 γκολ του Πελέ για τη Σάντος ήταν τα περισσότερα γκολ που έχουν σημειωθεί για έναν σύλλογο. Μέχρι που τα ξεπέρασε ο Λιονέλ Μέσι για τη Μπαρτσελόνα τον Δεκέμβριο του 2020.
Ο πρώτος διεθνής αγώνας του Πελέ ήταν μια ήττα 2–1 από την Αργεντινή στις 7 Ιουλίου 1957 στο Μαρακανά.
Σε εκείνον τον αγώνα, σκόραρε το πρώτο του γκολ για τη Βραζιλία σε ηλικία 16 ετών και εννέα μηνών, και έγινε ο νεότερος σκόρερ για τη χώρα του.
Στις 29 Ιουνίου 1958, ο Πελέ έγινε ο νεότερος παίκτης που έπαιξε σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου σε ηλικία 17 ετών και 249 ημερών.
Σκόραρε δύο γκολ σε εκείνον τον τελικό και η Βραζιλία κέρδισε τη Σουηδία με 5–2 στη Στοκχόλμη.
Έπαιξε στη Σάντος από 1956 ως το 1974.
Το 1975 και ενώ είχε αποσυρθεί για οκτώ μήνες από το ποδόσφαιρο, ο Πελέ επέστρεψε στα γήπεδα με τη New York Cosmos. H συμφωνία υπογράφηκε στις Βερμούδες και ανακοινώθηκε στις 10 Ιουνίου. H ομάδα προσέφερε, με την έγκριση της κυβέρνησης της Βραζιλίας, συμβόλαιο ύψους περίπου 4,7 εκατομμυρίων δολαρίων για τρία χρόνια.
Το τέλος της ποδοσφαιρικής σταδιοδρομίας του, ο Πελέ έγινε ο ποδοσφαιριστής με τους περισσότερους τίτλους καριέρας στην ιστορία του αθλήματος.
Ο «Βασιλιάς του Ποδοσφαίρου», είχε παντρευτεί τρεις φορές, είχε αρκετές σχέσεις και συνολικά απέκτησε 7 παιδιά.
Ως παίκτης, πήγε το ποδόσφαιρο στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Ως άνθρωπος, μέσω της προσωπικότητάς του και της φιλανθρωπικής του δουλειάς, έσπασε «εμπόδια» και ταμπού για αρκετούς ανθρώπους, από τους συμπαίκτες του μέχρι παιδιά σε όλο τον κόσμο.
Είναι αυτός στον οποίο πιστώνεται η παγκόσμια αθλητική κυριαρχία του ποδοσφαίρου.