Νέα σφοδρή κόντρα Ρώσων και Τούρκων στη Συρία πυροδοτεί σενάρια ολικής ρήξης,
Οι τουρκικές δυνάμεις εγκαθιστούν μια νέα στρατιωτική βάση στη διασταύρωση Kafr Amim μέσα στον λεγόμενο αυτοκινητόδρομο Abu Al-Duhur – Saraqeb, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους την συμφωνία με τη ρωσική πλευρά.
Ο Ρώσος συγγραφέας και ειδικός επί της Μέσης Ανατολής, A. Samsonov μίλησε για την απύθμενη τουρκική φιλοδοξία, η οποία στοχεύει στην αναβίωση μιας νέας οθωμανικής αυτοκρατορίας, στην οποία επικεφαλής θα είναι ο νυν Τούρκος πρόεδρος, εξηγώντας τις κινήσεις του σουλτάνου σε αρκετές περιοχές και διεθνείς χώρους, για να υλοποιήσει το έργο του εις βάρος της Ρωσίας και άλλων χωρών.
“Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η Τουρκία άρχισε σταδιακά την οικοδόμηση μιας νέας στρατιωτικής, πολιτικής και οικονομικής πολιτικής στις περιοχές που κατείχε κάποτε”, ανέφερε ο Σαμσόνοφ, σε άρθρο του στην γαλλική εφημερίδα Foyen-des-Pyrenees.
Μιλάμε για περιοχές στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή και στον Καύκασο. Αυτή η διαδικασία είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτη υπό τον κανόνα του Ρ.Τ. Ερντογάν.
Ο Ρώσος συγγραφέας πρόσθεσε ότι στην ίδια την Τουρκία, υπό την κυριαρχία του Ερντογάν, παρατηρείται μια σαφής πορεία προς τον ισλαμισμό της κοινωνίας, ενώ ο Τούρκος πρόεδρος δεν ενεργεί ως δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος, αλλά ως σουλτάνος, επικεφαλής ολόκληρου του ισλαμικού και “τουρκικού” κόσμου.
Ρωσικά μαχητικά Su-35S αναχαίτισαν τουρκικά F-16 στη Βόρεια Συρία
Η Άγκυρα φιλοδοξεί να δημιουργήσει μια «Παντουρκική Ένωση» (Tauran) προσπαθώντας να ενώσει όλες τις τουρκογενείς χώρες γύρω της, δηλαδή το Αζερμπαϊτζάν, το Τουρκμενιστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Κιργιστάν και το Καζακστάν. Η Άγκυρα έχει τα δικά της συμφέροντα όμως και στην Κριμαία, το Ταταρστάν και τη Μπασκαρία.
Το 2009 ιδρύθηκε για τον λόγο αυτόν, το παντουρκικό Συμβούλιο, με έδρα την Κωνσταντινούπολη. Η Άγκυρα έχει επιτύχει μια αξιοσημείωτη επιτυχία στα σχέδια της στη Συρία και ο Ερντογάν (για να μην πάει με τον Τραμπ) εκβιάζει συνεχώς την Μόσχα. Επίσης, η Άγκυρα μείωσε σημαντικά τις αγορές ρωσικού φυσικού αερίου και αύξησε τις αγορές της από άλλες πηγές.
Επιπλέον, οι Τούρκοι σκοπεύουν να εκμεταλλευτούν τον αγωγό φυσικού αερίου στην Κασπία Θάλασσα, ο οποίος θα συνδέει το Αζερμπαϊτζάν, το Τουρκμενιστάν και ενδεχομένως το Καζακστάν.
Αυτό σημαίνει ότι η τουρκική ελίτ θέλει να μετατρέψει την χώρα σε σημαντικό ενεργειακό κόμβο.
Ολοκληρώνοντας το άρθρο του ο Ρώσος ειδικός, ανέφερε την είσοδο της Άγκυρας στον πόλεμο της Λιβύης, με στόχο την υφαρπαγή των κοιτασμάτων μαζί με το Κατάρ και μέσω της κυβέρνησης Al-Sarra, την φιλοδοξία για έλεγχο στα μεγάλα πεδία της Ανατολικής Μεσογείου.
Σε μονόδρομο κατάρρευσης η τουρκική οικονομία
Η τουρκική οικονομία επιβιώνει όμως κάτω από την επήρεια πολλών καταστροφών λόγω των πολιτικών που ασκεί ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η πιο σημαντική από αυτές είναι η συνεχής πτώση της λίρας έναντι του δολαρίου και το υψηλό ποσοστό ανεργίας που έφτασε το 13%. Πολλοί θεωρούν παραπλανητικά την Τουρκία ως μία από τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου.
Σύμφωνα με το τουρκικό υπουργείο Οικονομικών, το οποίο διαχειρίζεται ο γαμπρός του Τούρκου προέδρου Berat al-Bairaq, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Τουρκίας ανήλθε σε 9637 δολάρια, ελαφρώς μικρότερο από το 2007 και μικρότερο από το μέσο όρο στην ΕΕ, με εξαίρεση τα Βαλκάνια.
Όλα δείχνουν σύρραξη Συρίας-Τουρκίας – Μεταφέρουν στρατεύματα στην Ιντλίμπ οι Τούρκοι
Τα οικονομικά πλήγματα καταστρέφουν τη χώρα, σε μια εποχή που η Τουρκία προσπαθεί να αναστηλωθεί από τις νομισματικές της πολιτικές της και να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση.
Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις επίσης πάσχουν από σοβαρή έλλειψη πιλότων, μετά την καταστολή του πραξικοπήματος το 2016, φτάνοντας στο σημείο να μην μπορούν να πετάξουν τα αεροσκάφη F-16.
Σύμφωνα με το αμερικάνικο διμηνιαίο περιοδικό «Natiomal Interest», η προετοιμασία πιλότων κοστίζει πολύ», υποδεικνύοντας ότι η αδύναμη τουρκική αεροπορία μπορεί να είναι ο λόγος που η Τουρκία ξαφνικά ενδιαφέρεται πολύ για την αγορά πυραυλικών συστημάτων.
Η Τουρκία αγόρασε ρωσικούς πυραύλους S-400, παρά τις ανησυχίες της Ουάσινγκτον και τις απειλές κυρώσεων. Η Άγκυρα υπέγραψε επίσης συμφωνία και με τη γαλλο-ιταλική εταιρεία Eurosam για την ανάπτυξη ενός αντιπυραυλικού πυραύλου μεγάλης εμβέλειας.
Ο Ερντογάν όμως οδηγεί τη χώρα του στην απομόνωση, συμπεριλαμβανομένου του εμπάργκο όπλων και των ενδεχόμενων αμερικανικών κυρώσεων μετά τους κινδύνους εισόδου στη Συρία.
Η Άγκυρα συνεχίζει να στέλνει μισθοφόρους στη Λιβύη παράλληλα με τις πολιτοφυλακές του Σαράτζ. Οι διεθνείς και περιφερειακές καταδίκες έχουν καταλήξει σε συμφωνίες για την αντιμετώπιση αυτής της παρέμβασης.
Σε λίγο όμως για όλα αυτά, εκτιμάται ότι η πολιτική του Ερντογάν το μόνο που θα καταφέρει, θα είναι να διαλύσει την ίδια του την χώρα και αυτό πλέον είναι ορατό.
