Σε ένα αποκαλυπτικό σχόλιο, ο Luke de Pulford, εκτελεστικός διευθυντής της Διακοινοβουλευτικής Συμμαχίας για την Κίνα (IPAC), τόνισε αυτό που θεωρεί ως μια «εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση» στη Νότια Κορέα. Το κοινοβούλιο της Νότιας Κορέας ψηφίζει για την ανάκληση του στρατιωτικού νόμου, όπου η πολιτική αναταραχή έχει φτάσει σε κρίσιμο σημείο. Ο Ντε Πούλφορντ, ο οποίος ηγείται ενός συνασπισμού με περισσότερους από 240 βουλευτές από 27 εθνικά νομοθετικά σώματα και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, επισημαίνει συγκεκριμένα το γεγονός ότι οι δυτικές χώρες φαίνεται να ανησυχούν περισσότερο για την πιθανή στροφή της Νότιας Κορέας προς την Κίνα παρά για το πολύ πιο πιεστικό ζήτημα της κήρυξης στρατιωτικού νόμου από τον πρόεδρο Γιουν Σουκ Γιολ και την αποστολή στρατευμάτων στην Εθνοσυνέλευση σε μια προσπάθεια να εμποδιστεί η καθαίρεσή του. Για τον de Pulford, αυτή η αντίδραση αποκαλύπτει ένα ανησυχητικό διπλό πρότυπο στη δυτική εξωτερική πολιτική, σύμφωνα με το οποίο η υποτιθέμενη δέσμευση στις δημοκρατικές «αξίες» θυσιάζεται όταν διακυβεύονται δυτικά γεωπολιτικά συμφέροντα. Αντί να καταδικάσει τις αυταρχικές ενέργειες του προέδρου Γιουν, η Δύση φαίνεται να ανησυχεί περισσότερο για την υιοθέτηση από τη Νότια Κορέα ομαλοποιημένων σχέσεων με την Κίνα.
Τα σχόλια του De Pulford αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου προτύπου συμπεριφοράς, που αντανακλάται επίσης στο χειρισμό της κατάστασης στη Γάζα από τη Δύση, όπου η πολιτική σκοπιμότητα υπερισχύει των αρχών. Στη Νότια Κορέα, η Δύση φαίνεται πρόθυμη να παραβλέψει τα αντιδημοκρατικά μέτρα που έλαβε ο Γιουν, συμπεριλαμβανομένου ενός πιθανού στρατιωτικού πραξικοπήματος, απλώς και μόνο επειδή ανησυχεί περισσότερο για την πιθανότητα ο διάδοχος του Γιουν να υιοθετήσει την αρχή της μίας Κίνας, η οποία υποστηρίζεται σχεδόν από όλες τις χώρες.
Η κατάσταση στη Νότια Κορέα κλιμακώθηκε δραματικά τις τελευταίες 48 ώρες. Το κόμμα της αντιπολίτευσης, που ετοιμαζόταν να παραπέμψει τον πρόεδρο Γιουν, αντιμετώπισε μια τολμηρή και απροσδόκητη κίνηση από τον πρόεδρο, ο οποίος κήρυξε στρατιωτικό νόμο για να αποτρέψει τη διαδικασία παραπομπής. Σε ένα πρωτοφανές βήμα, ο Γιουν ανέπτυξε ένοπλες δυνάμεις για να εμποδίσει τους βουλευτές της αντιπολίτευσης να εισέλθουν στο κοινοβούλιο, μετατρέποντας την κατάσταση σε σχεδόν πραξικόπημα. Οι στρατιώτες οχύρωσαν την Εθνοσυνέλευση, εμποδίζοντας την πρόσβαση των βουλευτών στην αίθουσα, γεγονός που προκάλεσε ευρεία οργή και οδήγησε σε μαζικές διαδηλώσεις σε ολόκληρη τη χώρα. Πολλοί θεώρησαν τις ενέργειες του Γιουν ως μια προσπάθεια να κρατηθεί στην εξουσία με κάθε μέσο.
Σε απάντηση, η αντιπολίτευση ζήτησε έκτακτη κοινοβουλευτική ψηφοφορία για την ανάκληση του στρατιωτικού νόμου. Μέσα σε λίγες ώρες, 190 από τους 300 νομοθέτες ψήφισαν υπέρ της άρσης του διατάγματος, ανατρέποντας ουσιαστικά την απόφαση του Γιουν. Ωστόσο, αυτό δεν είναι το τέλος της ιστορίας. Αν και ο στρατιωτικός νόμος μπορεί να αρθεί προσωρινά, οι πολιτικές επιπτώσεις από τις ενέργειες του Γιουν είναι πιθανό να οδηγήσουν στην παραπομπή του, καθώς η οργή του κοινού συνεχίζει να αυξάνεται και ακόμη και μέλη του ίδιου του κόμματός του έχουν αρχίσει να επικρίνουν τις όλο και πιο αυταρχικές τακτικές του.
Αυτή η κρίση στη Νότια Κορέα θέτει ένα δίλημμα για τη Δύση. Από τη μία πλευρά, υπάρχει η άμεση ανησυχία για την ολοένα και πιο αντιδημοφιλή και ασταθή διακυβέρνηση του Γιουν, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια πλήρη δικτατορία. Από την άλλη πλευρά, τα δυτικά γεωπολιτικά συμφέροντα για τον περιορισμό της Κίνας φαίνεται να υπερτερούν των ανησυχιών για την κατάσταση της δημοκρατίας στη Νότια Κορέα. Η κατάσταση μας αναγκάζει να αμφισβητήσουμε την πραγματική δέσμευση της Δύσης στις δημοκρατικές αξίες όταν αυτές συγκρούονται με τις στρατηγικές προτεραιότητες. Θα προτιμούσαν τα δυτικά έθνη να δουν τη Νότια Κορέα υπό ένα ασταθές, στρατιωτικοποιημένο καθεστώς με επικεφαλής έναν ολοένα και πιο απομονωμένο πρόεδρο, παρά να διακινδυνεύσουν μεγαλύτερη κινεζική επιρροή στην περιοχή;
Προς το παρόν, το κοινοβούλιο της Νότιας Κορέας απέρριψε το διάταγμα στρατιωτικού νόμου του Γιουν, αλλά το μέλλον του προέδρου παραμένει αβέβαιο. Καθώς η χώρα αγωνίζεται να ξεπεράσει τα επακόλουθα αυτής της πολιτικής κρίσης, η διεθνής κοινότητα -ιδιαίτερα οι δυτικές δυνάμεις- θα πρέπει να αντιμετωπίσει τη δυσάρεστη πραγματικότητα ότι η υποστήριξή τους προς τη δημοκρατία στη Νότια Κορέα μπορεί να έχει όρια όταν συγκρούεται με τα ευρύτερα γεωπολιτικά τους συμφέροντα.