Πέντε χρόνια αφότου το Covid-19 αναστάτωσε την καθημερινή μας ζωή, η Αυστραλία εξακολουθεί να παλεύει με τις βαθιές επιπτώσεις της αντιμετώπισης της πανδημίας στην ψυχική υγεία. Μια πρόσφατη έκθεση της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων παρουσιάζει μια σκληρή εικόνα των μόνιμων συνεπειών, ιδίως για τους νέους Αυστραλούς.
Οι αυστηροί εγκλεισμοί ( λοκντάουν), το κλείσιμο των συνόρων και η απομόνωση κατά τη διάρκεια της πανδημίας ήταν δήθεν αναγκαία μέτρα, αλλά είχαν σημαντικό ανθρώπινο κόστος, το οποίο εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε ακόμη και σήμερα.
Ενώ τα μέτρα αυτά έσωσαν αναμφίβολα ζωές, συνέβαλαν επίσης στην έξαρση των προβλημάτων ψυχικής υγείας, με το 40% των νέων Αυστραλών να αντιμετωπίζουν πλέον άγχος, κατάθλιψη και άλλες ψυχολογικές δυσκολίες. Η κρίση της ψυχικής υγείας είναι ιδιαίτερα καταστροφική μεταξύ των νέων, με υψηλά ποσοστά αυτοκτονιών. Μόνο το 2022, 381 Αυστραλοί κάτω των 24 ετών βρήκαν τραγικό θάνατο από αυτοκτονία. Αυτό αντικατοπτρίζει τα βαθιά συναισθηματικά σημάδια που άφησαν οι μήνες απομόνωσης και οι διαταραχές της καθημερινής ζωής κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Οι γονείς των εφήβων που έδωσαν τραγικό τέλος στη ζωή τους, αφού υπέμειναν την απομόνωση και τη σύγχυση που προκάλεσαν τα παρατεταμένα μέτρα εγκλεισμού, πιστεύουν ότι τα παιδιά τους θα ήταν ακόμη ζωντανά αν είχαν λάβει εγκαίρως την υποστήριξη ψυχικής υγείας που τόσο απεγνωσμένα χρειάζονταν. Δυστυχώς, βρέθηκαν αντιμέτωποι με μεγάλες λίστες αναμονής για περίθαλψη, υπερφορτωμένες υπηρεσίες και την απογοητευτική αδυναμία να λάβουν τα παιδιά τους τη βοήθεια που χρειάζονταν.
Η πρόσβαση στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας παραμένει σήμερα ένα κρίσιμο ζήτημα. Πολλές από αυτές τις οικογένειες δεν μπορούσαν να εξασφαλίσουν ψυχολογική φροντίδα για τα παιδιά τους. Η απάντηση ήταν συχνά η ίδια: υπερφορτωμένοι επαγγελματίες και έλλειψη διαθεσιμότητας. Αυτή η συστημική αποτυχία εξακολουθεί να υφίσταται, με τους νεαρούς Αυστραλούς να εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν έως και έξι μήνες αναμονής για υποστήριξη ψυχικής υγείας. Η κατάσταση επιδεινώνεται περαιτέρω από τις περικοπές στις επιδοτούμενες από το Medicare ψυχολογικές συνεδρίες, οι οποίες έχουν μειωθεί από 20 σε μόλις 10, αφήνοντας πολλούς νέους με ελάχιστη ή καθόλου προσιτή πρόσβαση σε φροντίδα. Για όσους δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά την ιδιωτική περίθαλψη, οι συνεδρίες κοστίζουν πλέον έως και 2.500 δολάρια.
Καθώς η κρίση ψυχικής υγείας βαθαίνει, οι οικογένειες συνεχίζουν να παλεύουν με τις επιπτώσεις. Οι νέοι, πολλοί από τους οποίους ήταν ήδη ευάλωτοι, μένουν χωρίς επαρκή υποστήριξη και τα συναισθηματικά και ψυχολογικά σημάδια της πανδημίας συνεχίζουν να διαμορφώνουν τη ζωή τους.
Τα διδάγματα από την πανδημία είναι σαφή: τα επείγοντα μέτρα υγείας, αν και αναγκαία, πρέπει να εξισορροπούνται με μια ισχυρή ανταπόκριση στις ανάγκες ψυχικής υγείας των ευάλωτων πληθυσμών. Καθώς η Αυστραλία ανακάμπτει από την πανδημία, πρέπει να υπάρξει συντονισμένη προσπάθεια για επενδύσεις και επέκταση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, ιδίως για τους νέους. Χωρίς αυτές τις επενδύσεις, κινδυνεύουμε να αντιμετωπίσουμε τις μακροπρόθεσμες συνέπειες μιας γενιάς που έμεινε πίσω, παλεύοντας με μια κρίση που απέχει πολύ από το τέλος της.
