Η δημογραφική κατάσταση της Ελλάδας αποτελεί αντικείμενο ανησυχίας και συζήτησης τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις δημοσιονομικές επιπτώσεις της γήρανσης του πληθυσμού στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. αποκαλύπτει τη σοβαρότητα της κατάστασης. Η αντίδραση σε αυτήν την πραγματικότητα απαιτεί πληροφορίες και αναλύσεις, καθώς και συγκεκριμένα ποσοστά που αντικατοπτρίζουν την κλίμακα του προβλήματος.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις της Eurostat, ο πληθυσμός της Ελλάδας θα μειωθεί σημαντικά, από 10.438 εκατομμύρια το 2022 σε 7.777 εκατομμύρια το 2070. Αυτή η μείωση συνεπάγεται και αυξημένο βάρος στον οικονομικά ενεργό πληθυσμό για τη στήριξη των ηλικιωμένων, με τον λόγο εξάρτησης να αυξάνεται από 39,0 το 2022 σε 74,4 το 2050 και στη συνέχεια να μειώνεται στο 66,0 το 2070.
Επιπλέον, το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται τόσο για άνδρες όσο και για γυναίκες, με συνέπεια να αυξάνεται και η διάρκεια της εργασιακής ζωής μετά τη συνταξιοδότηση. Αυτή η αλλαγή απαιτεί προσαρμογές στα συστήματα συνταξιοδότησης και στην αγορά εργασίας.
Σημαντικό είναι να επισημανθεί ότι το ποσοστό απασχόλησης των ηλικιωμένων αναμένεται να αυξηθεί, με τον αριθμό των εργαζομένων ηλικίας 65-74 ετών να προβλέπεται να αυξηθεί από 8,6% το 2022 σε 23,3% το 2070. Αυτό αναμένεται να έχει σημαντικές επιπτώσεις στην οικονομία και την κοινωνία, καθώς αλλάζουν οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης και η δομή της εργατικής δύναμης.
Παράλληλα, οι προβλέψεις για τον δείκτη εξάρτησης ηλικιωμένων από τον εργατικό πληθυσμό αναδεικνύουν την ανάγκη για αποτελεσματικές πολιτικές που θα προωθήσουν την αειφορία του συνταξιοδοτικού συστήματος και θα διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα της κοινωνικής προστασίας.
Συνολικά, η δημογραφική κατάσταση της Ελλάδας απαιτεί στρατηγική προσέγγιση και συντονισμένες προσπάθειες από τις αρχές και την κοινωνία. Μόνον έτσι μπορούν να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις και να αξιοποιηθούν οι ευκαιρίες που προσφέρει η δημογραφική μεταβολή για τη δημιουργία μιας πιο δυναμικής και βιώσιμης κοινωνίας.
