Η Εθνική τα έκανε όλα λάθος με την Ιταλία, τα πάντα κύλησαν αρνητικά με ευθύνη του προπονητή, οι παίκτες έχουν φυσικά το δικό τους μερίδιο ευθύνης, όμως ακόμα έχουν την τύχη στα χέρια τους, αρκεί να μην θυμίσουν ομάδα… Ρανιέρι.
Ο Άγγελος Αναστασιάδης είναι ο Έλληνας που ακούει τα περισσότερα αρνητικά σχόλια από κάθε άλλον από την 8η Ιουνίου. Η εμφάνιση της Εθνικής με την Ιταλία ήταν αποκαρδιωτική, οι επιλογές του κρίνονται το λιγότερο άστοχες όσον αφορά στα πρόσωπα και αυτά που τους ζήτησε να υπηρετήσουν στο χορτάρι, με αποτέλεσμα οι ατζούρι να περάσουν ένα από τα πιο εύκολα βράδια τους τα τελευταία χρόνια.
Οι παίκτες του Ρομπέρτο Μαντσίνι έκαναν ό,τι ήθελαν στον αγωνιστικό χώρο, απειλούσαν οποιαδήποτε στιγμή επιθυμούσαν και το τελικό 0-3 φαντάζει… κολακευτικό. Αν δεν υπήρχε ο Μπάρκας και οι αποκρούσεις του, το κοντέρ θα έγραφε πολλά παραπάνω. Για όλα αυτά, ο κύριος υπεύθυνος είναι ο προπονητής και καλώς στρέφονται τα πυρά πάνω του.
ΜΗΝ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΕ
ΕΠΟΧΕΣ ΡΑΝΙΕΡΙ
Βέβαια, δεν είδε φως και μπήκε, κάποιος τον έβαλε σε αυτή τη θέση, επομένως οι ευθύνες… μοιράζονται, ενώ και οι παίκτες οφείλουν να δουν τα δικά τους λάθη και τη δική τους κακή νοοτροπία στο χορτάρι. Ο Αναστασιάδης έκανε λόγο για αγωνιστική απειθαρχία από κάποιους παίκτες και πως γι’ αυτό φταίει ο ίδιος, επομένως καλό θα είναι να ψαχτούν λίγο στον Άγιο Κοσμά, διότι οι κακές νοοτροπίες είναι κάτι που υποτίθεται ότι θ’ άφηνε πίσω της η γαλανόλευκη και θα προχωρούσε μπροστά ενωμένη.
Η Εθνική, όσο και αν αυτό σε πολλούς φαντάζει βαρύ και υπερβολικό, θύμισε ομάδα εποχής… Ρανιέρι, τότε που ήταν το χειρότερο σκορποχώρι που είχαμε συναντησει τις τελευταίες δεκαετίες. Στα χέρια του Ιταλού προπονητή έγιναν αγωνιστικά εγκλήματα, χάναμε ακόμα και από τα Φερόε στο “Γ. Καραϊσκάκης”, με αποτέλεσμα να απομακρυνθεί κακήν κακώς. Θα είναι κρίμα να επιστρέψει η ομάδα σε αυτό το αποκρουστικό σημείο, όταν με τον Μίχαελ Σκίμπε ναι μεν δεν έβγαζε μάτια, αλλά τουλάχιστον είχε μια σοβαρότητα και διεκδίκησε μέχρι τέλους την πρόκριση στο Μουντιάλ. Υποτίθεται ότι απομακρύνθηκε για να γίνουν βήματα προς τα εμπρός, όχι άλματα προς τα πίσω.
ΔΕΝ ΤΡΟΜΑΖΟΥΝ ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ
Τι γίνεται από εδώ και πέρα… Η Εθνική, όσο και αν όλα φαίνονται μαύρα, κρατάει ακόμα την τύχη στα χέρια της. Αν η Ιταλία είναι δεδομένα (τουλάχιστον) μια ταχύτητα πάνω και εύκολα ή δύσκολα θα καθαρίσει την πρώτη θέση, η δεύτερη που δίνει επίσης πρόκριση, είναι ορθάνοιχτη. Η Βοσνία επίσης δεν είναι καλά (2-2 με την Ελλάδα, ήττα 2-0 από τη Φινλανδία στο Τάμπερε), ενώ η Φινλανδία είναι μεν αξιόπιστη, παίζει όσο μπορεί, αλλά έχει ταβάνι. Όχι, δεν τρομάζει την Εθνική και ας τη νίκησε καθαρά στο Nations League. Η Αρμενία και το Λιχτενστάιν είναι αρκετά πιο πίσω και δεν έχουν τον τρόπο να απειλήσουν.
Με εμφανίσεις όπως η χθεσινοβραδινή, βέβαια, η Εθνική μπορεί να χάσει απ’ όλους, δεν αμφιβάλλει κανείς. Το έχει δείξει και το παρελθόν άλλωστε. Αν ο Αναστασιάδης δεν μπορεί να υπηρετήσει και να φέρει εις πέρας την αποστολή, καλό θα είναι να μην συνεχίσει, ώστε να μην χαθεί πολύτιμος χρόνος. Αν παραμείνει στο τιμόνι, οφείλει και ο ίδιος να αναθεωρήσει αρκετά πράγματα και να “διαβάζει” πολύ καλύτερα τα παιχνίδια. Ανέλαβε μια δουλειά, να στείλει την Εθνική στα τελικά του Euro. Ο,τιδήποτε άλλο, συνιστά παταγώδη αποτυχία.
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ
ΦΙΝΑΛΕ ΤΩΝ ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΩΝ
Σήμερα τα ξημερώματα, η Εθνική υποδέχεται την Αρμενία, σε ένα ματς με χαρακτήρα τελικού. Δεν υπάρχει κανένα άλλο αποτέλεσμα πλην της νίκης. Αν μάλιστα η Ιταλία νικήσει και την Βοσνία, η Εθνική θα την αφήσει πίσω με τρεις πόντους, ενώ έχει ήδη βγάλει την υποχρέωση στη Ζένιτσα.
Κρίσιμο όσο κανένα άλλο είναι το ματς στη Φινλανδία στις 5 Σεπτεμβρίου, ενώ στις 8 η γαλανόλευκη υποδέχεται το αδύναμο Λιχτενστάιν. Η ομάδα πρέπει να πάρει μίνιμουμ επτά πόντους σε αυτά τα τρία ματς, ίσως και εννέα.
Ο Οκτώβριος είναι… διαβολικός μήνας, με αναμέτρηση στην Ιταλία (12/10) και εν συνεχεία εντός έδρας με τη Βοσνία (15/10). Εκείνη η δυάδα αγώνων θα ξεκαθαρίσει εν πολλοίς το τοπίο της πρόκρισης. Αν την 8η αγωνιστική η γαλανόλευκη έχει το πάνω χέρι, τότε γίνεται μεγάλο φαβορί.
Το Νοέμβριο παίζει στην Αρμενία (15/11), που ως τότε θα αποχαιρετήσει και τυπικά τις ελπίδες που σήμερα έχει, ενώ ολοκληρώνει με τη Φινλανδία (18/11) επί ελληνικού εδάφους. Εν ολίγοις, τίποτα δεν είναι τελειωμένο, επειδή η Εθνική έχασε από την (σαφώς ανώτερη) Ιταλία.
Θυμίζουμε ότι η τελική φάση θα διεξαχθεί σε δώδεκα ευρωπαϊκές πόλεις. Γι’ αυτό και στα προκριματικά παίρνουν μέρος όλες οι χώρες, αφού δεν υπάρχει κάποια διοργανώτρια.
Οι αγώνες θα γίνουν στο Λονδίνο, στο Άμστερνταμ, στο Μπακού, στο Μπιλμπάο, στο Βουκουρέστι, στη Βουδαπέστη, στην Κοπεγχάγη, στη Γλασκώβη, στο Μόναχο, στη Ρώμη και στην Αγία Πετρούπολη.
