Το 2024, η Βικτώρια βρέθηκε στην πρώτη γραμμή μιας αυξανόμενης κρίσης τόσο στον τομέα της μεταποίησης όσο και στις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης, καθώς οι υψηλοί φόροι, το ενεργειακό κόστος, η γραφειοκρατία και η κακή διαχείριση συνεχίζουν να ταλαιπωρούν βασικούς κλάδους.
Πρόσφατα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι η Βικτώρια γνώρισε πέρυσι τον υψηλότερο αριθμό χρεοκοπιών κατασκευαστών στη χώρα, με 415 εταιρείες να χρεοκοπούν. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό στατιστικό δεδομένο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι ο μεταποιητικός τομέας της πολιτείας είχε τη δυνατότητα να πρωταγωνιστήσει παγκοσμίως. Παρόλα αυτά, πολλές τοπικές επιχειρήσεις καταρρέουν υπό το βάρος των πολιτειακών και ομοσπονδιακών πολιτικών που φαίνεται να επικεντρώνονται περισσότερο στις γραφειοκρατικές διαδικασίες παρά στην οικονομική ανάπτυξη.
Η εκπρόσωπος της αντιπολίτευσης, Sussan Ley, επισήμανε ορθά ότι το Εθνικό Ταμείο Ανασυγκρότησης της κυβέρνησης Albanese απέτυχε να προστατεύσει έστω και μία θέση εργασίας στη Βικτώρια, παρά την έξαρση των χρεοκοπιών. Η μεγάλη εξάρτηση της πολιτείας από τους φόρους και τους κανονισμούς συμπιέζει τις ίδιες τις επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να είναι βασικοί μοχλοί της καινοτομίας και της οικονομικής ανάκαμψης. Σε μια εποχή αυξανόμενης οικονομικής αστάθειας, οι κατασκευαστές της Βικτώριας χρειάζονται μια σανίδα σωτηρίας και όχι μια ατελείωτη σειρά από κυβερνητικά επιβαλλόμενα εμπόδια.
Προκλήσεις και στην Υγεία
Ωστόσο, οι προκλήσεις δεν σταματούν με την οικονομία. Ο τομέας της υγείας, ιδίως της Ambulance Victoria, παλεύει με τα δικά του συστημικά ζητήματα. Η πρόσφατη κοινοβουλευτική έρευνα σχετικά με την εν λόγω υπηρεσία παρουσιάζει μια ζοφερή εικόνα, με τραγικές ιστορίες ασθενών που έχασαν τη ζωή τους περιμένοντας ασθενοφόρα που απλώς δεν ήταν διαθέσιμα. Σε μια ιδιαίτερα συγκλονιστική περίπτωση, μια ηλικιωμένη γυναίκα πέθανε αφού περίμενε αρκετές ώρες για βοήθεια.
Αυτές οι καθυστερήσεις δεν είναι απλώς αριθμοί- αντιπροσωπεύουν πραγματικές ζωές που χάθηκαν. Ακόμα χειρότερα, η Ambulance Victoria αγωνίζεται με μια τοξική κουλτούρα στο χώρο εργασίας και αυξανόμενα ποσοστά επαγγελματικής εξουθένωσης μεταξύ των παραϊατρικών. Τα 108 εκατ. δολάρια σε απαιτήσεις WorkCover του οργανισμού μιλούν για την κρίση εντός της υπηρεσίας.
Και τα δύο αυτά ζητήματα – η υποβάθμιση της μεταποιητικής βιομηχανίας της Βικτώριας και οι συνεχιζόμενες αποτυχίες στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης – αντανακλούν ένα ευρύτερο πρότυπο κακοδιαχείρισης και αμέλειας.
Είναι σαφές ότι τόσο η κυβέρνηση της Βικτώριας όσο και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση πρέπει να επανεξετάσουν την προσέγγισή τους σε αυτούς τους τομείς. Οι επιχειρήσεις της πολιτείας και οι εργαζόμενοι της πρώτης γραμμής αξίζουν περισσότερα από κενές υποσχέσεις- χρειάζονται πολιτικές που να αντιμετωπίζουν τα βαθύτερα αίτια αυτών των κρίσεων. Η Βικτώρια βρίσκεται σε σταυροδρόμι και η ώρα για αλλαγή είναι τώρα. Το μέλλον της πολιτείας εξαρτάται από αυτό.
