Το περασμένο Σαββατοκύριακο, όσοι από εμάς βρέθηκαν στο «ελληνοκρατούμενο» Oakleigh και παρακολουθήσαμε από κοντά το κυρίως ελληνικό και συνάμα ολίγον «πολυπολιτισμικό» διήμερο φεστιβάλ, σίγουρα νιώσαμε συγκίνηση και υπερηφάνεια για την ηχηρότατη και μεγαλοπρεπέστατη ελληνική παρουσία στην πόλη μας.
Μην ξεχνάμε πως μπροστά μας παρελαύνουν πλέον Ελληνόπουλα τρίτης και τέταρτης γενιάς. Παιδιά, όπως αυτά του Oakleigh Grammar, των χορευτικών συγκροτημάτων της Ποντιακής Εστίας και της Παγκρήτιας Ένωσης, αλλά και αυτά από το Ντάργουιν, τα οποία ξεδίπλωσαν απλόχερα, επί σκηνής, την ελληνική λεβεντιά, προσφέροντας σε όλες και όλους ένα πανέμορφο θέαμα.
Πολλοί από εμάς αντιμετωπίζουμε τέτοιου είδους εκδηλώσεις σαν απλές κουκίδες στο ημερολόγιο των μηνιαίων επιλογών μας, στις οποίες θα μπορούσαμε να παραβρεθούμε για να ξεδώσουμε, να χαλαρώσουμε και να ψυχαγωγηθούμε.
Ωστόσο, το δήθεν «απλό γλέντι» του Oakleigh, το Φεστιβάλ ΔΗΜΗΤΡΙΑ, το μέγιστο πανηγύρι της Lonsdale Street και οι αμέτρητες άλλες εκδηλώσεις των δεκάδων ζωντανών (ακόμα) ελληνικών Φορέων, 60 συν χρόνια από την εποχή της μαζικής μετανάστευσης των Ελλήνων στην Αυστραλία, αποδεικνύουν ότι, παρά την ουσιαστική απουσία μιας συντεταγμένης πορείας και μιας δομημένης μαζικής εκπροσώπησης, οι Έλληνες της Βικτώριας παραμένουν ζωντανοί, ηχηροί, παραγωγικοί, δυνατοί και πανταχού παρόντες.
Πρόκειται για ένα τεράστιο κεφάλαιο του παγκόσμιου ελληνισμού το οποίο διαθέτει τη «μαγιά» για να «φουσκώσει» και να μεγαλουργήσει περαιτέρω.
Ίσως αυτό που είναι πλέον απαραίτητο είναι μια σωστή χαρτογράφηση των σημερινών δεδομένων με μια παράλληλη χάραξη της μελλοντικής μας πορείας.
Είναι γεγονός πως οι Φορείς που ιδρύθηκαν από το πρώτο κύμα των Ελλήνων μεταναστών, κυρίως τις δεκαετίες του 60 και του 70, αρχίζουν σιγά σιγά να «σβήνουν» για πολλούς και διάφορους λόγους. Αυτό όμως δεν σημαίνει απαραιτήτως και πως «πλησιάζει το τέλος μας». Το Γλέντι του προηγούμενου Σαββατοκύριακου στο Oakleigh αποδεικνύει πως ακόμα «μετράμε», ακόμα «υπάρχουμε» και πως το μέλλον είναι εδώ!
Το μεγάλο ερώτημα είναι, ποιοι θα χαρτογραφήσουν, ποιοι θα χαράξουν πορεία και με ποια εξουσιοδότηση. Για την ώρα, ωστόσο, ας δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στις «κουκίδες» του ημερολογίου μας και ας κάνουμε το παν να στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις τις παροικιακές μας εκδηλώσεις.
Οι «κουκίδες» αυτές θα μας σώσουν.
Το μέλλον είναι εδώ!
Related Posts
«Λεκάνη» Beetaloo – το κλειδί για το ενεργειακό μέλλον της Αυστραλίας;
Καθώς η ενεργειακή κρίση της Αυστραλίας βαθαίνει, η διαφαινόμενη έλλειψη φυσικού αερίου στην ανατολική ακτή καθίσταται μια σκληρή πραγματικότητα. Με την εγχώρια παραγωγή να εμποδίζεται από τη ρυθμιστική αβεβαιότητα, τις αντιδράσεις ακτιβιστών και την περιβαλλοντική νομοθεσία, η Αυστραλία θα μπορούσε σύντομα να…
«Θα νικήσει αυτός που ξέρει πότε να πολεμήσει και πότε να μην πολεμήσει»
Η Ρωσία έχει εμπλακεί σε έναν πολύπλοκο, πολυδιάστατο γεωπολιτικό αγώνα που δίνει προτεραιότητα στη μακροπρόθεσμη στρατηγική έναντι των άμεσων νικών, «Θα νικήσει αυτός που ξέρει πότε να πολεμήσει και πότε να μην πολεμήσει». Προς το παρόν, στέκεται μόνη της απέναντι στη συλλογική…
Βικτώρια: Η χειρότερη πολιτεία για επιχειρήσεις
Η Βικτώρια, άλλοτε ηγέτιδα στην οικονομική καινοτομία και την ανάπτυξη των επιχειρήσεων, αντιμετωπίζει σήμερα σημαντικές προκλήσεις που απειλούν τη θέση της ως εμπορικού κόμβου. Η τελευταία έκθεση του Συμβουλίου Επιχειρήσεων της Αυστραλίας (BCA) κατέταξε την πολιτεία στη χειρότερη θέση για τις επιχειρήσεις στη…
Αβέβαιο το οικονομικό μέλλον της Αυστραλίας
Οι δημοσιονομικές προοπτικές της Αυστραλίας πήραν πρόσφατα μια απότομη στροφή προς το χειρότερο, με την Deloitte Access Economics να προειδοποιεί ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας θα μπορούσε να διογκωθεί σε 33,5 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι τον Μάιο του 2025. Αυτό αντιπροσωπεύει σημαντική επιδείνωση από το πλεόνασμα ύψους…
