Ο τελευταίος Ομοσπονδιακός προϋπολογισμός προβλέπει ότι ο πληθυσμός της Μελβούρνης θα αυξηθεί κατά περίπου 500.000 κατά την πενταετία έως το 2026-2027.
Αυτό αντιπροσωπεύει αύξηση του πληθυσμού αντίστοιχη με τον διπλάσιο πληθυσμό του Χόμπαρτ σε μόλις πέντε χρόνια, αλλά προφανώς χωρίς την κατάλληλη υποδομή και στέγαση.
Πράγματι, τα επόμενα δέκα χρόνια, ο πληθυσμός της Μελβούρνης προβλέπεται να αυξηθεί κατά ένα εκατομμύριο ανθρώπους. Το Κέντρο Πληθυσμού του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Οικονομικών προβλέπει ότι μέχρι το 2033, η Μελβούρνη θα έχει 6,1 εκατομμύρια κατοίκους, με τους μετανάστες από το εξωτερικό να αποτελούν σχεδόν τα τρία τέταρτα των νέων αφίξεων. Δηλαδή, ο πληθυσμός της Μελβούρνης θα έχει σχεδόν διπλασιαστεί από την αρχή του αιώνα.
Αυτό το μήνα, ο Πρέμιερ Daniel Andrews, με δηλώσεις του στην ιταλόφωνη Il Globo, είπε πως θέλει η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση να αυξήσει ακόμη περισσότερο τη μετανάστευση: «Πρέπει να κάνουμε περισσότερα ως έθνος για να στρατολογήσουμε περισσότερους από αυτούς τους ανθρώπους για να έρθουν εδώ, όχι μόνο για μια δουλειά, αλλά για να οικοδομήσουν μια νέα ζωή γιατί όλοι θα επωφεληθούμε από αυτό».
Με τη στεγαστική κρίση της Μελβούρνης να επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα, εν μέσω της ταχύτερης εισροής μεταναστών στην ιστορία της Πολιτείας μας, ο Πρέμιερ ανακοίνωσε ένα σχέδιο με το οποίο θα «στριμώξει» ένα επιπλέον εκατομμύριο σπίτια σε υπάρχοντα προάστια μέχρι τα μέσα του αιώνα.
Η εφημερίδα The Age επισημαίνει μεταξύ άλλων σε άρθρο του περασμένου Σαββατοκύριακου: «Έχοντας πάρει περίπου 188 χρόνια για να φτάσουμε στην τρέχουσα κατάστασή μας, η δημιουργία 50% περισσότερων κατοικιών εντός των υφιστάμενων ορίων, τα επόμενα 20 χρόνια, αντιπροσωπεύει μια σημαντική πρόκληση πολιτικής».
Πέρα από το μέγα πρόβλημα των κακών κατασκευών, που ήδη αντιμετωπίζουμε λόγω του αριθμού ρεκόρ πολυκατοικιών που κατασκευάστηκαν εσπευσμένα την τελευταία δεκαετία, υπάρχουν πολλά άλλα θέματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη πριν προχωρήσουμε σε πληθυσμιακά «άλματα», όπως η δημιουργία νέων υποδομών για την ενσωμάτωση των νεοαφιχθέντων πολιτών. Δρόμοι, σχολεία, υπηρεσίες, μέσα μαζικής μεταφοράς κ.α.
Η πόλη μας αντιμετωπίζει ήδη τεράστια προβλήματα με την κυκλοφορία και τα μέσα μεταφοράς. Φανταστείτε να χρησιμοποιούν τις υπάρχουσες υποδομές εκατοντάδες χιλιάδες νέοι κάτοικοι.
Ο δημόσιος διάλογος για την μετανάστευση πρέπει να επικεντρώνεται κυρίως στον προκαθορισμένο σχεδιασμό της με την προσέλκυση μεταναστών με υψηλό επίπεδο επαγγελματικών δεξιοτήτων και ικανοτήτων.
Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι μια στοχευμένη στρατηγική μετανάστευσης, με επίκεντρο την διεύρυνση του μείγματος μεταναστών ώστε να εξυπηρετείται το σύνολο των αναγκών μιας χώρας, μπορεί να αποτελέσει σημαντικό μοχλό ανάπτυξης και ενίσχυσης της καινοτομίας.
Ωστόσο, εκτός από τις διαστάσεις του «μεγέθους» και της «ποιότητας» υπάρχει και αυτή της «συνδεσιμότητας».
Εάν δεν ληφθεί σοβαρά υπόψη η τρίτη προαναφερθείσα διάσταση η Μελβούρνη ενδέχεται να γίνει «πόλη εφιάλτης».
