Οι τοπικοί δανειολήπτες γίνονται όλο και πιο ανήσυχοι και είναι εύκολο να καταλάβει κανείς το γιατί. Η διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Αυστραλίας (RBA) Michele Bullock ανέφερε πρόσφατα ότι η RBA δεν αναμένει μείωση των επιτοκίων φέτος, αφήνοντας πολλούς να αμφισβητούν τη λογική πίσω από αυτή τη στάση.
Με μια πρώτη ματιά, το σκεπτικό της RBA φαίνεται απλό: Τα επιτόκια της Αυστραλίας αυξήθηκαν αργότερα και λιγότερο επιθετικά από ό,τι σε συγκρίσιμες οικονομίες, με αποτέλεσμα να είναι πιο αργή η διαδικασία συγκράτησης του πληθωρισμού. Ωστόσο, η εξήγηση αυτή παραβλέπει βασικές πτυχές της αυστραλιανής οικονομίας.
Η Αυστραλία έχει μοναδικό γνώμονα την κατανάλωση και φέρει τα υψηλότερα επίπεδα χρέους των νοικοκυριών παγκοσμίως. Αυτό καθιστά την οικονομία ιδιαίτερα ευαίσθητη στα επιτόκια, ιδίως δεδομένου ότι τα περισσότερα στεγαστικά δάνεια έχουν κυμαινόμενο επιτόκιο. Οποιαδήποτε σύσφιξη έχει ταχεία και σημαντική επίπτωση στο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών, πράγμα που σημαίνει ότι τα μέτρα σύσφιξης της RBA ήταν ουσιαστικά πιο αυστηρά από ό,τι σε πολλά άλλα έθνη, εκτός από τη Νορβηγία.
Επιπλέον, η Αυστραλία αντιμετώπισε ένα δεύτερο κύμα πληθωρισμού λόγω κυβερνητικών λανθασμένων χειρισμών, ιδίως της αποτυχίας του υπουργού Οικονομικών Jim Chalmers να αντιμετωπίσει το καρτέλ φυσικού αερίου και μιας απροσδόκητης αύξησης της μετανάστευσης. Οι παράγοντες αυτοί οδήγησαν σε αύξηση των λογαριασμών κοινής ωφέλειας και των ενοικίων. Ωστόσο, η τάση αυτή αντιστρέφεται τώρα. Η εισροή διεθνών φοιτητών -οι οποίοι επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τις αγορές ενοικίων- επιβραδύνεται και οι κυβερνητικές εκπτώσεις στην ενέργεια αναμένεται να μετριάσουν τις πληθωριστικές πιέσεις.
Η επιμονή της RBA ότι ο υψηλότερος περικομμένος μέσος πληθωρισμός είναι σημαντικότερος από τον χαμηλότερο πληθωρισμό σε επίπεδο τιμών γίνεται όλο και λιγότερο βιώσιμη. Ο γενικός πληθωρισμός βρίσκεται επί του παρόντος εντός της ζώνης στόχου της RBA και είναι έτοιμος να εξασθενήσει περαιτέρω. Περίπου το 20% του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (ΔΤΚ) αποτελείται από διοικητικά καθοριζόμενες τιμές που συνδέονται με την πτώση του συνολικού πληθωρισμού, γεγονός που υποδηλώνει ότι επίκειται προσαρμογή προς τα κάτω.
Επιπλέον, καθώς οι μισθοί ανάθεσης επιβραδύνονται, η αύξηση των μισθών στην Αυστραλία προβλέπεται να υποχωρήσει κάτω από το 3% το επόμενο έτος. Δεν έχουμε βιώσει ποτέ έναν κύκλο πληθωρισμού που να ωθεί τους μισθούς, και η αύξηση των μισθών είναι πιθανό να υποχωρήσει περαιτέρω.
Τέλος, με τα αδύναμα μέτρα τόνωσης της οικονομίας στην Κίνα, το εθνικό εισόδημα αναμένεται να αντιμετωπίσει πιέσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του 2025, με πιθανή επιδείνωση το 2026. Δεδομένων αυτών των παραγόντων, είναι όλο και πιο απίθανο η RBA να αντικατοπτρίζει τις επιθετικές αυξήσεις επιτοκίων της Κεντρικής Τράπεζας της Νέας Ζηλανδίας.
Ενώ η RBA μπορεί να διατηρήσει την τρέχουσα θέση της προς το παρόν, είναι πιθανή μια στροφή προς τη μείωση των επιτοκίων πριν από τα Χριστούγεννα. Οι τοπικοί δανειολήπτες χρειάζονται ανακούφιση και η RBA πρέπει να δράσει γρήγορα για να αντιμετωπίσει τις μοναδικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν.
