Πέμπτη θητεία του Πούτιν στην προεδρία της Ρωσίας με ποσοστό ρεκόρ
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν εξασφάλισε την πέμπτη θητεία του στην προεδρία της Ρωσίας με ποσοστό ρεκόρ, εν μέσω διαμαρτυριών και καταγγελιών. Τι σημαίνει αυτή η νίκη για τις εξελίξεις εντός αλλά και εκτός των συνόρων.
Οι κάλπες στη Ρωσία έκλεισαν μετά από τρεις ημέρες ψηφοφορίας (15-17 Μαρτίου), ωστόσο το αποτέλεσμα ήταν προδιαγεγραμμένο προτού καν ανοίξουν.
Σε μια χώρα της οποίας το Σύνταγμα μέχρι πρότινος περιόριζε τις θητείες ενός προέδρου σε δύο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν εξασφάλισε την πέμπτη θητεία του εν μέσω διαμαρτυριών, αμφισβήτησης και καταγγελιών για νοθεία, αδιαφάνεια και παρατυπίες.
Οι εκλογές, οι πρώτες μετά την εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, είχαν στόχο αφενός να αποκαταστήσουν την εικόνα του Πούτιν, αφετέρου να εξασφαλίσουν λαϊκή στήριξη στον πόλεμο.
Παρόλα αυτά, το αποτέλεσμα κάθε άλλο παρά καθησυχάζει την ανήσυχη -κυρίως λόγω της παρατεταμένης σύγκρουσης- Ρωσία, με τους πολίτες να προβληματίζονται -μεταξύ άλλων- για την επόμενη μέρα της οικονομίας και των στρατιωτών τους.
Αν και η νίκη του 71χρονου Ρώσου ηγέτη ήταν προδιαγεγραμμένη, τα ποσοστά του ξεπέρασαν τις προβλέψεις.
Μετά το 63,4% που εξασφάλισε το 2012 και το 76,7% το 2018, ο Βλαντίμιρ Πούτιν πέτυχε ποσοστό κοντά 87%, υπερβαίνοντας τις εκτιμήσεις των αναλυτών που ανέμεναν ένα αποτέλεσμα γύρω στο 80%.
«Οι προεδρικές εκλογές στη Ρωσία λειτουργούν επί μακρόν ως τρόπος νομιμοποίησης ενός ολόκληρου συστήματος. Ωστόσο, ένα τόσο μεγάλο ποσοστό για τον κ. Πούτιν -ο οποίος έχει τροποποιήσει το Σύνταγμα ώστε να παραμείνει στο Κρεμλίνο μέχρι το 2036, όταν πλέον θα είναι 83 ετών- απειλεί με υπονόμευση αυτήν τη νομιμοποίηση. Θα μπορούσε να εγείρει και ερωτήματα στο ολοένα και πιο αυταρχικό Κρεμλίνο γιατί η Ρωσία χρειάζεται μια τέτοια άσκηση φαντασίας», σχολιάζει ο Νιλ ΜακΦάρκουχαρ των New YorkTimes.
«Ανθρακες» τα περί «εθνικής ενότητας»
Παρότι το Κρεμλίνο επιχειρεί να προβάλλει μια εικόνα εθνικής ομόνοιας, ελέγχου και πολιτικής σταθερότητας, η οποία ενισχύεται από τις καλά ενορχηστρωμένες εκλογικές διαδικασίες, τρία γεγονότα σχετιζόμενα με την αντιπολίτευση στάθηκαν αρκετά για να διαταραχθεί αυτή η εικόνα.
Το πρώτο ήταν τον περασμένο Ιανουάριο, όταν χιλιάδες Ρώσοι σε όλη τη χώρα σχημάτισαν ουρές για να υπογράψουν κάλεσμα υπέρ της υποψηφιότητας του Μπόρις Ναντέζντιν, ενός φιλελεύθερου πολιτικού που λόγω της αντίθεσής του -μεταξύ άλλων- στον πόλεμο στην Ουκρανία, αποκλείστηκε από το ψηφοδέλτιο.
Το δεύτερο γεγονός ήταν, τον Φεβρουάριο, ο αιφνίδιος θάνατος του Αλεξέι Ναβάλνι σε σωφρονιστική αποικία της Αρκτικής. Μετά από ημέρες ολιγωρίας σχετικά με τη σορό του, ο Ναβάλνι κηδεύτηκε στη Μόσχα παρουσία χιλιάδων ανθρώπων που αψήφησαν τις εντολές και τις προειδοποιήσεις των Αρχών δίνοντας δυναμικό «παρών» με συνθήματα κατά του Πούτιν και του πολέμου στην Ουκρανία.
Το τρίτο γεγονός που έπληξε τη προωθούμενη από το Κρεμλίνο εικόνα εθνικής νηνεμίας και ενότητας ήταν η αθρόα προσέλευση Ρώσων στα εκλογικά κέντρα, εντός και εκτός της χώρας, στις 12 το μεσημέρι της Κυριακής, σε μια διαμαρτυρία – «κληρονομιά» του Ναβάλνι.
Τα υψηλά ποσοστά «ψήφος εμπιστοσύνης» για την πολιτική στην Ουκρανία
Τα ήδη υψηλά ποσοστά του Πούτιν ήταν ακόμη μεγαλύτερα στις προσαρτημένες περιοχές της Ουκρανίας (Ντονέτσκ, Λουγκάνσκ, Ζαπορίζια, Χερσώνα), όπου «υπήρχαν στοιχεία εξαναγκασμού, με τους εκλογικούς αντιπροσώπους να μεταφέρουν σε πολλές περιπτώσεις τις κάλπες στα σπίτια των ανθρώπων συνοδευόμενοι από έναν ένοπλο στρατιώτη», γράφουν οι ΝΥΤ.
Ο Πούτιν ουδέποτε αναγνώρισε πως ξεκίνησε έναν πόλεμο με την εισβολή στην Ουκρανία. Αντιθέτως, υποστηρίζει πως αναγκάστηκε να ξεκινήσει μια «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» για να αποσοβήσει τη χρήση της Ουκρανίας ως «δούρειου ίππου» από τη Δύση σε βάρος της Ρωσίας.
Για αυτό και η υψηλή συμμετοχή εκλαμβάνεται ως «ψήφος εμπιστοσύνης» των Ρώσων στην πολιτική του για την Ουκρανία.
Αφοσίωση στο δόγμα «gun and butter»
Στην ετήσια ομιλία του για την κατάσταση του έθνους στην πολιτική και στρατιωτική ελίτ της Ρωσίας, τον Φεβρουάριο, ο Πούτιν ευαγγελίστηκε «όπλα και βούτυρο» (guns and butter, μια «παράφραση» ενός μακροοικονομικού μοντέλου που δεν προτάσσει τη μία εθνική ανάγκη σε βάρος της άλλης, αλλά προωθεί παράλληλα τόσο τις αμυντικές όσο και τις κοινωνικές δαπάνες για το κοινό καλό).
Ο Πούτιν διαβεβαίωσε πως η Ρωσία θα μπορούσε να διεκπεραιώσει τους πολεμικούς της στόχους, επενδύοντας στην οικονομία, τις υποδομές και σε μακροπρόθεσμους στόχους.
Όπως καταδεικνύουν κυβερνητικά στατιστικά στοιχεία, παρότι περί το 40% των δημόσιων δαπανών διοχετεύθηκε σε στρατιωτικούς σκοπούς, η ανάπτυξη της ρωσικής οικονομίας ενισχύθηκε κατά 3,6% το 2023 – παρά τις κυρώσεις της Δύσης.
Ανησυχία των Ρώσων για τις εξελίξεις στο μέτωπο
Η μετεκλογική περίοδος στη Ρωσία ακολουθείται συχνά από αντιδημοφιλείςπολιτικές. Μετά τις εκλογές του 2018, για παράδειγμα, ο Πούτιν αύξησε το ηλικιακό όριο συνταξιοδότησης. Σήμερα, μετά από δύο χρόνια πολέμου στην Ουκρανία, οι Ρώσοι ανησυχούν για το αν η σύγκρουση στη γειτονιά τους μπορεί να συνεπάγεται νέα επιστράτευση ή ενισχυμένη καταστολή στο εσωτερικό της χώρας.
Παρότι ο Πούτιν έχει επανειλημμένως διαψεύσει τα σενάρια περί νέας επιστράτευσης, τα μικρά εδαφικά κέρδη στην Ουκρανία, ο υψηλός φόρος αίματος, αλλά και το επιχειρησιακό τέλμα στο μέτωπο δεν αποκλείουν νέες εξελίξεις.
Ωστόσο, όπως επισημαίνουν ξένα ΜΜΕ και σχολιαστές, το ιλιγγιώδες αυτό αποτέλεσμα και ο εξοβελισμός των πολιτικών αντιπάλων υποβαθμίζουν την πολιτική στιβαρότητα που ευαγγελίζεται ο Πούτιν.
Πολλοί κάνουν λόγο για την εκλογική διαδικασία με τη λιγότερη διαφάνεια, αφού ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρχαν τόσο λίγοι ανεξάρτητοι παρατηρητές με τόσο περιορισμένη πρόσβαση στα ρωσικά εκλογικά κέντρα.
Σε δεκάδες περιοχές, μάλιστα, η διαδικασία πραγματοποιήθηκε ηλεκτρονικά, κάτι που οι ανεξάρτητοι παρατηρητές εκτιμούν ότι ευνόησε την αλλοίωση της ψήφου.
