Η Αυστραλία προχώρησε στην παρουσίαση της στρατηγικής της εθνικής άμυνας, με την οποία δίνει ιδιαίτερη σημασία στον Ειρηνικό Ωκεανό έναντι των «καταναγκαστικών τακτικών» της Κίνας.
Το κείμενο των 80 σελίδων παρουσιάζει με μάλλον ζοφερά χρώματα την κατάσταση ασφαλείας στον Ειρηνικό και ζητεί να αυξηθούν σημαντικά οι στρατιωτικές δαπάνες της Καμπέρας προκειμένου να επανεξοπλιστεί ο στρατός της.
«Τα αισιόδοξα σενάρια στα οποία βασίστηκε ο σχεδιασμός της άμυνας μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου έχουν ξεπεραστεί εδώ και καιρό», δήλωσε ο Αυστραλός υπουργός Άμυνας Richard Marles. Υπογραμμίζοντας ότι» η Κίνα χρησιμοποίησε καταναγκαστικές μεθόδους στην επιδίωξη των στρατηγικών της στόχων», ο Marles εκτίμησε ότι «η Αυστραλία δεν έχει πλέον την πολυτέλεια να διαθέτει παράθυρο στρατηγικής προειδοποίησης δέκα ετών σε περίπτωση συγκρούσεων», όπως αυτό που προέβλεπε η μέχρι τώρα πολιτική της.
Το Πεκίνο αντέδρασε λέγοντας ότι «δεν αποτελεί απειλή για καμία χώρα».
«Η Κίνα είναι δεσμευμένη στην οδό της ειρηνικής ανάπτυξης, ακολουθεί σταθερά μια εθνική πολιτική άμυνας αμυντικής φύσης και δεσμεύεται να διατηρήσει την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή της Ασίας- Ειρηνικού και γενικώς στον κόσμο», δήλωσε ο Λιν Ζιάν, εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών.
«Ελπίζουμε ότι η αυστραλιανή πλευρά θα μπορέσει (…) να εγκαταλείψει την ψυχροπολεμική της νοοτροπία, να κάνει περισσότερα για τη διασφάλιση της περιφερειακής ειρήνης και σταθερότητας και να απέχει από το να εκτοξεύει αβάσιμες κατηγορίες εις βάρος της Κίνας», πρόσθεσε ο ίδιος.
Αντί να επικεντρωθεί στη δημιουργία ενόπλων δυνάμεων που θα μπορούν να φέρνουν εις πέρας διάφορες αποστολές σχεδόν παντού στον κόσμο, η Αυστραλία πλέον θα δώσει έμφαση στην προστασία των συμφερόντων της στην άμεση περιοχή της, εξήγησε ο Marles.
«Είμαστε ένα νησιωτικό κράτος που επιδίδεται στο θαλάσσιο εμπόριο», επεσήμανε, ενώ πρόσθεσε ότι η Αυστραλία θα πρέπει να είναι σε θέση να μην επιτρέπει στους εχθρούς της να της κλείνουν ζωτικής σημασίας θαλάσσιες οδούς.
Στο επίκεντρο της στρατηγικής αυτής βρίσκεται η ανάπτυξη ενός στόλου πυρηνοκίνητων υποβρυχίων που δεν θα μπορούν να εντοπίζονται, ο τριπλασιασμός των ικανοτήτων της χώρας σε πυραύλους και η ανάπτυξη μεγάλου στόλου πολεμικών πλοίων.