Στους ιθαγενείς Kuku Yalanji περνά και επισήμως η ιδιοκτησία του τροπικού δάσους Daintree, μνημείου Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Ουνέσκο, μετά από ιστορική συμφωνίαμε την κυβέρνηση του Κουίνσλαντ.
Το εθνικό πάρκο του Daintree, μέρος μιας γης συνολικής έκτασης
σχεδόν 400.000 στρεμμάτων, θα παραδοθεί στους αβορίγινες ιδιοκτήτες του σε
εκδήλωση στο Μπλούμπφιλντ.
Το «γηραιότερο» αυτό τροπικό δάσος στον κόσμο προστίθεται στη λίστα των
Αυστραλιανών τοποσήμων -όπως το Ουλουρού και το Κακαντού- που επιστρέφονται στις
φυλές των Πρώτων Εθνών που είναι οι θεματοφύλακες των μνημείων παγκόσμιας
κληρονομιάς.
Όπως ορίζει η συμφωνία, τα εθνικά πάρκα των Daintree, Ngalba Bulal, Kalkajaka και Hope Islands θα παραδοθούν στους αυτόχθονες Eastern Kuku Yalanji, οι οποίοι θα τα διαχειρίζονται σε συνεργασία με την κυβέρνηση του Κουίνσλαντ.
«Οι Μπάμα (άνθρωποι) στις υγρές τροπικές περιοχές ζουν μόνιμα μέσα στο δάσος.
Αυτό από μόνο του είναι κάτι σχετικά μοναδικό. Είναι μια ευκαιρία να
αναπτυχθούμε» ανέφερε μεταξύ άλλων η Κρίσι Γκραντ, νέα επικεφαλής του
συμβουλίου διαχείρισης των περιοχών.
Το 1988, παρά τις λυσσαλέες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης και χωρίς την εμπλοκή των Αβορίγινων που δεν ρωτήθηκαν, η Αυστραλιανή κυβέρνηση υπό τον Μπομπ Χοκ, κατάφερε να εντάξει την περιοχή τη λίστα της Ουνέσκο – που αναγνωρίζει την περιβαλλοντική αξία του μνημείου και την «εξαιρετική φυσική ομορφιά» του γηραιότερου τροπικού δάσους στον κόσμο, αλλά όχι της πολιτιστικές αξίες των ιθαγενών που είναι μέρος των επίσημων καταχωρήσεων της Ουνέσκο σε μέρη όπως το Ουλουρού και το Κακαντού.
Την εποχή εκείνη, το δάσος του Daintree βρισκόταν υπό τη διογκούμενη απειλή της υλοτομίας και των έργων ανάπτυξης που προωθούσε η κυβέρνηση του Κουίνσλαντ.
«Το 1988 δεν υπήρξε διαβούλευση με τους Αβορίγινες, ούτε αναγνώριση της
αδιάκοπης παραμονής τους στο πιο παλιό τροπικό δάσος στον κόσμο» εξηγεί η
Γκραντ.
«Όπου κι αν πας, υπάρχουν κοινότητες μέσα στο δάσος. Τότε οι άνθρωποι ίσως να μην αναστατώθηκαν μ’αυτό. ωστόσο αργότερα σίγουρα συνειδητοποίησαν πως αγνοήθηκαν πλήρως. Συμφώνησαν βιαστικά στην προσπάθειά τους να σταματήσει η υλοτομία, αλλά στη διαδικασία αυτή παραμελήθηκαν εντελώς οι αβορίγινες» προσθέτει.
Οι διαπραγματεύσεις για την παράδοση του δάσους στους ιθαγενείς
πληθυσμούς διήρκεσαν τέσσερα χρόνια. Και η Γκραντ ευελπιστεί η εξέλιξη
αυτή να προλειάνει το δρόμο για την επιστροφή κι άλλων περιοχών στους
αυτόχθονές τους.
