Δυσοίωνες οι προβλέψεις για την αύξηση των ποσοστών του διαβήτη τύπου 2
Οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι πάνω από 1.31 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα ζουν με διαβήτη μέχρι το 2050 παγκοσμίως! Σύμφωνα με τα όσα δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό The Lancet, ο αριθμός θα αυξηθεί από 529 εκατομμύρια το 2021, γεγονός που οφείλεται κυρίως στον διαβήτη τύπου 2, εξαιτίας της ανοδικής πορείας που καταγράφουν τα περιστατικά παχυσαρκίας στον γενικό πληθυσμό.
Οι ειδικοί χαρακτήρισαν τα στοιχεία ανησυχητικά, λέγοντας ότι ο διαβήτης προσβάλλει όλο και περισσοτέρους ανθρώπους παγκοσμίως, αποτελώντας σημαντική απειλή για τους ανθρώπους και τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης.
Ο διαβήτης, όπως αναφέρει το The Lancet είναι μια ασθένεια που προκαλεί νοσηρότητα, αλλάζει τη ζωή των πασχόντων, έχει υψηλά ποσοστά θνησιμότητας και αλληλεπιδρά με πολλές άλλες ασθένειες, τις οποίες επιδεινώνει.
Για το 2021, ο διαβήτης τύπου 2 αντιπροσωπεύει το 90% του συνολικού επιπολασμού του διαβήτη.
Αυτή η αύξηση αποδίδεται σε ένα συνδυασμό κοινωνικών και άλλων παραγόντων, όπως ο υψηλός Δείκτης Μάζας Σώματος, η διατροφή, περιβαλλοντικοί και επαγγελματικοί κίνδυνοι, κάπνισμα, αλκοόλ, καθιστική ζωή, που ευδοκιμούν στον σύγχρονο τρόπο ζωής.
Κοινωνικά αίτια για τον διαβήτη τύπου 2
Σύμφωνα με την ανάλυση, ο θεσμικός ρατσισμός που βιώνουν οι μειονοτικές εθνοτικές ομάδες και η γεωγραφική ανισότητα αυξάνουν τα ποσοστά διαβήτη, ασθενειών, νοσημάτων και θανάτων σε όλο τον κόσμο. Επίσης, ενισχύουν και επιτείνουν τους κοινωνικούς παράγοντες κινδύνου για την υγεία και επηρεάζουν τη φροντίδα και τη θεραπεία στην οποία έχουν πρόσβαση τα άτομα με διαβήτη, ανέφεραν οι συγγραφείς.
Αυτό οδηγεί σε μεγαλύτερη αύξηση του αριθμού περιστατικών με διαβήτη τύπου 2 και με χειρότερα κλινικά αποτελέσματα σε πληθυσμούς που βιώνουν ρατσισμό και καταπίεση.
Επί του παρόντος, μόνο το 10% των ατόμων με διαβήτη που ζουν σε αυτές τις χώρες λαμβάνουν φροντίδα για τον διαβήτη τύπου 2 βάσει κατευθυντήριων οδηγιών. Μάλιστα, όπως επισημαίνεται, παρατηρούνται σε ορισμένες χώρες φαινόμενα διάκρισης και περιθωριοποίησης, με αποτέλεσμα, οι πάσχοντες να αντιμετωπίζουν τις περισσότερες και χειρότερες συνέπειες του διαβήτη.
Οι άνθρωποι που ανήκουν σε περιθωριοποιημένες κοινότητες έχουν λιγότερες πιθανότητες να έχουν πρόσβαση σε βασικά φάρμακα όπως η ινσουλίνη. Επιπλέον, δεν ελέγχουν συστηματικά το σάκχαρό τους, έχουν χαμηλότερη ποιότητα ζωής και μειωμένο προσδόκιμο ζωής.Στις ΗΠΑ, όπου η επιβάρυνση του διαβήτη τύπου 2 στους νέους έχει σχεδόν διπλασιαστεί τα τελευταία 20 χρόνια, η υψηλότερη αύξηση παρατηρείται στους μαύρους ή τους ιθαγενείς αμερικανικούς πληθυσμούς.
Η φαρμακευτική δαπάνη για τον διαβήτη
Οι εκτιμήσεις για την παγκόσμια αγορά φαρμάκων σχετικά με τον διαβήτη τύπου 2 κατά την επόμενη δεκαετία ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό, με ορισμένες να φτάνουν τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Συνολικά, οι παγκόσμιες δαπάνες υγείας που σχετίζονται με τον διαβήτη εκτιμάται ότι θα ανέλθουν στα 1054 δισ. δολάρια έως το 2045.
Οι χώρες της ΕΕ δαπάνησαν κατά μέσο όρο 2-8% των δαπανών υγείας για προληπτική φροντίδα το 2018. Παρόλο που η πανδημία COVID-19 προσέφερε την ευκαιρία να επανεξεταστεί ο τρόπος με τον οποίο τα υπουργεία υγείας δαπανούν τα χρήματά τους, λίγα φαίνεται να έχουν αλλάξει όσον αφορά το πόσα επενδύονται στη δημόσια υγεία.
Ο διαβήτης θα είναι μια καθοριστική ασθένεια αυτού του αιώνα. Ο τρόπος με τον οποίο θα αντιμετωπιστεί τις επόμενες δύο δεκαετίες θα διαμορφώσει την υγεία του πληθυσμού και το προσδόκιμο ζωής για τα επόμενα 80 χρόνια.
Η πιο συχνή μορφή διαβήτη
Ο διαβήτης τύπου 2 είναι η πιο συχνή μορφή διαβήτη και μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Πρόκειται για πάθηση κατά την οποία το σώμα αδυνατεί να ρυθμίσει σωστά τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα.
Στον διαβήτη τύπου 2, ο οργανισμός σταματά να αντιδρά στην ινσουλίνη, η οποία διατηρεί τα επίπεδα σακχάρου σε φυσιολογικές τιμές. Κατά συνέπεια, η γλυκόζη συσσωρεύεται στο αίμα με τα επίπεδά της να ανεβαίνουν πάνω από τα φυσιολογικά όρια. Η κύρια αιτία του διαβήτη τύπου 2 είναι η παχυσαρκία που οδηγεί στην ινσουλινοαντίσταση.
Έτσι, το πάγκρεας δεν μπορεί να παράγει αρκετή ινσουλίνη για να ξεπεράσει την εν λόγω αντίσταση, με αποτέλεσμα η γλυκόζη να συσσωρεύεται στην κυκλοφορία του αίματος. Άλλες αιτίες είναι οι κληρονομικοί παράγοντες, το κάπνισμα, η ανθυγιεινή διατροφή, η καθιστική ζωή και η χρήση φαρμάκων κατά των επιληπτικών κρίσεων και του HIV.
Με πληροφορίες: The Lancet
