Την περασμένη Πέμπτη, το πρόγραμμα Drive του 3ΧΥ Ράδιο Ελλάς φιλοξένησε τον Πρόεδρο της Αυστραλιανής Εταιρείας Κλασσικών Σπουδών κ. Κώστα Μπουζίκο.
Όπως τόνισε, η Αυστραλιανή Εταιρεία Κλασσικών Σπουδών, είναι μια οργάνωση για μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς, πολιτικούς, ειδικούς και ομοϊδεάτες που επιθυμούν να δουν την κλασική εκπαίδευση να εισάγεται στο αυστραλιανό εκπαιδευτικό φάσμα.
Επιδιώκει την αλλαγή του λεγόμενου «προοδευτικού» μοντέλου εκπαίδευσης που εφαρμόζεται από τον περασμένο αιώνα και το οποίο στοχεύει να παράγει «υπηρέτες» των εργοδοτών.
Σύμφωνα με τον κ. Μπουζίκο η Αυστραλιανή Εταιρεία Κλασικών σπουδών πιστεύει ότι αυτό το «προοδευτικό μοντέλο» μειώνει την αξία της εκπαίδευσης και δεν μπορεί να διατηρηθεί εάν πρόκειται να ανθίσουν οι νέοι ως «πραγματικοί άνθρωποι».
Αντίθετα, η Αυστραλιανή Εταιρεία Κλασικών Σπουδών ισχυρίζεται ότι η εκπαίδευση «πρέπει να επικοινωνεί με τις πνευματικές, διανοητικές, ηθικές και σωματικές διαστάσεις όλων των ανθρώπων».
Ως εκ τούτου, επισήμανε πως ο εν λόγω φορέας επιθυμεί να ενθαρρύνει την εφαρμογή μιας κλασικής εκπαίδευσης που γαλουχεί τους μελλοντικούς πολίτες της Αυστραλίας να είναι άτομα πίστης, σοφίας και αρετής, των οποίων οι ψυχές τρέφονται από αλήθεια, καλοσύνη και ομορφιά.
Σύμφωνα με τον κ. Μπουζίκο ήδη 10 σχολεία της Αυστραλίας εξετάζουν την εφαρμογή του εν λόγω μοντέλου διδασκαλίας ενώ στις ΗΠΑ εφαρμόζεται ήδη σε πάνω από 700 σχολεία.
Είναι εμφανές ότι η σχολική αίθουσα του 21ου αιώνα, της οποίας η εστίαση στο να παράγει «έτοιμα για εργασία άτομα», δεν κατάφερε να εμφυσήσει στους νέους τις απαραίτητες αρετές και σοφία για να ζήσουν μια «ολοκληρωμένη ανθρώπινη ζωή».
Αξίζει να σημειωθεί ότι η εφαρμογή του συστήματος Κλασσικής Εκπαίδευσης στα σχολεία της χώρας δεν θα επηρεάσει την διδακτέα ύλη που επιβάλλεται από τα εκάστοτε υπουργεία παιδείας. Πρόκειται για προσθήκη ορισμένων μαθημάτων αλλά παράλληλα και για μια εντελώς διαφορετική εκπαιδευτική νοοτροπία.
Το εν λόγω εγχείρημα ίσως για κάποιους να φαντάζει ως «άπιαστο όνειρο». Τίποτα ωστόσο δεν ολοκληρώνεται εάν, έστω και σε βάθος χρόνου, δεν μπουν κάποτε τα θεμέλια.
Μια φυσιολογική εξέλιξη, θα έλεγε κάποιος, της προσπάθειας αυτής, θα ήταν ο συνασπισμός των δυνάμεων εκείνων που επιθυμούν την ολοκλήρωσή της καθώς «πιστεύουν» στις πολυάριθμες αξίες μιας τέτοιας εκπαίδευσης.
Κανένα σχολείο της Βικτώριας δεν συγκαταλέγεται σε εκείνα τα ιδρύματα της Αυστραλίας που ήδη επεξεργάζονται το εν λόγω μοντέλο εκπαίδευσης. Αυτό είναι άκρως απογοητευτικό καθώς, ως Αυστραλοί ελληνικής καταγωγής, θα περίμενε κανείς, να στηρίζουμε σθεναρά αυτή την προσπάθεια. Έχουμε τρία δίγλωσσα σχολεία και μια ανθηρή και «μεγάλη» παροικία με δυναμικούς φορείς και δυναμικούς ελληνικής καταγωγής επιχειρηματίες, επαγγελματίες και πολιτικούς. Αυτό που ίσως χρειαζόμαστε επειγόντως, όχι μόνο για αυτή την υπόθεση, είναι τον συνδετικό κρίκο που θα «αλέσει» τα συστατικά για να φέρει τα ποθητά αποτελέσματα.
