Ύστερα από μήνες σφοδρών συγκρούσεων, τα πρώτα σημάδια συμφιλίωσης στη Γάζα αρχίζουν να διαφαίνονται – και η Ουάσιγκτον κινείται γρήγορα για να εκμεταλλευτεί τη διπλωματική αυτή συγκυρία. Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ ταξιδεύει αυτή την εβδομάδα στο Ισραήλ και την Αίγυπτο, έπειτα από την επίτευξη 72ωρης εκεχειρίας μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς. Στόχος του είναι η σύγκληση διεθνούς Συνόδου Κορυφής στο Σαρμ ελ-Σέιχ, που θα καθορίσει την επόμενη ημέρα της Γάζας.
Με τους στενούς του συνεργάτες Τζάρεντ Κούσνερ και Στιβ Γουίτκοφ στο πλευρό του, ο Τραμπ επιχειρεί να «σφραγίσει» – όπως αναφέρει ο Λευκός Οίκος – μια “πορεία προς τη διαρκή σταθερότητα”. Στη Σύνοδο έχουν προσκληθεί ηγέτες από την Ευρώπη και τον αραβικό κόσμο, μεταξύ των οποίων η Γερμανία, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιταλία, η Σαουδική Αραβία, η Ιορδανία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κατάρ και η Τουρκία. Της Συνόδου θα προεδρεύσει ο Αιγύπτιος πρόεδρος Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι, ενώ ο Μπενιαμίν Νετανιάχου δεν έχει ακόμη επιβεβαιώσει τη συμμετοχή του.
Για την Ουάσιγκτον, η Σύνοδος αυτή αποτελεί κάτι περισσότερο από μια διπλωματική κίνηση εντυπώσεων. Είναι η δεύτερη μεγάλη πρωτοβουλία στο πλαίσιο του αμερικανικού ειρηνευτικού σχεδίου και επιχειρεί να θεμελιώσει μια νέα μορφή διεθνούς νομιμοποίησης των αμερικανικών πρωτοβουλιών στη Μέση Ανατολή. Το σχέδιο προβλέπει παροχή εγγυήσεων ασφάλειας, ταχεία ανοικοδόμηση και δημιουργία συντονιστικού κέντρου με περίπου 200 Αμερικανούς στρατιωτικούς που θα επιβλέπουν την εφαρμογή του προγράμματος στη Γάζα.
Η πολιτική σημασία είναι τεράστια. Η ανταλλαγή ομήρων μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς ενισχύει το κλίμα εμπιστοσύνης, αν και ο Νετανιάχου προειδοποίησε ότι δεν είναι εφικτό να επιστραφούν όλοι οι νεκροί όμηροι. Παράλληλα, χιλιάδες Παλαιστίνιοι επιστρέφουν στη Γάζα, σε μια εικόνα ελπίδας αλλά και αβεβαιότητας.
Ωστόσο, τα εμπόδια παραμένουν: η σταθεροποίηση της διακυβέρνησης, η απρόσκοπτη ανθρωπιστική βοήθεια και η αποτροπή νέας έξαρσης της βίας. Για τον Τραμπ, η επιτυχία στη Γάζα θα μπορούσε να αποτελέσει τη σημαντικότερη διπλωματική του νίκη – ή μια εύθραυστη ανακωχή που θα καταρρεύσει κάτω από το βάρος της δυσπιστίας και της ιστορίας.
