Η ομογένεια συσπειρώνεται γύρω από τη νέα πρωτοβουλία της UNESCO
Οι ελληνικές και κυπριακές κοινότητες της Μελβούρνης ξεκίνησαν μια συντονισμένη εκστρατεία για την προστασία και αναζωογόνηση της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας στην Αυστραλία, εμπνευσμένες από την πρόσφατη καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας υπό την αιγίδα της UNESCO και από την αυξανόμενη ανησυχία για περικοπές και καταργήσεις πανεπιστημιακών προγραμμάτων ελληνικών σπουδών.
Την Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2025, μια σημαντική συνέλευση στο Θέατρο Λυκείου του Alphington Grammar έφερε κοντά ηγετικά στελέχη της παροικίας, εκπαιδευτικούς και εκπροσώπους του πολιτισμού. Παρόντες ήταν εκπρόσωποι της Ελληνικής και Κυπριακής Κοινότητας Μελβούρνης, διευθυντές και καθηγητές από σχολεία όπως το Oakleigh Grammar, καθώς και μέλη της ομάδας υπεράσπισης της ελληνικής γλώσσας Pharos.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα της διεθνούς συντονιστικής επιτροπής που ηγήθηκε της εκστρατείας για την αναγνώριση της ελληνικής γλώσσας από την UNESCO. Η επιτυχία της προσπάθειας — που κορυφώθηκε με την επίσημη υιοθέτηση της 9ης Φεβρουαρίου ως Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας — προσέφερε στις ελληνικές κοινότητες της διασποράς ένα ισχυρό παγκόσμιο βήμα για την προώθηση της πολιτιστικής τους κληρονομιάς.
Η κινητοποίηση αυτή έρχεται σε μια περίοδο αυξανόμενης πίεσης για τη διδασκαλία της ελληνικής στην Αυστραλία. Οι προηγούμενες προτάσεις για κατάργηση των μαθημάτων Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο La Trobe — που τελικά αποτράπηκαν έπειτα από παρέμβαση της παροικίας και της ελληνικής διπλωματίας — άφησαν ωστόσο αβέβαιο το μέλλον του προγράμματος. Παράλληλα, η αφαίρεση των Ελληνικών, των Λατινικών και των Κλασικών Σπουδών από τα τελικά εξεταζόμενα μαθήματα στη Βικτώρια έχει εντείνει τους φόβους ότι οι μελλοντικές γενιές θα στερηθούν οργανωμένες οδούς εκμάθησης της ελληνικής. Οι διοργανωτές προειδοποιούν ότι κάτι τέτοιο δεν απειλεί μόνο τη γλωσσική διδασκαλία, αλλά και την ευρύτερη πολιτιστική ταυτότητα του ελληνισμού της Αυστραλίας.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, οι συμμετέχοντες παρουσίασαν ένα πολύπλευρο σχέδιο δράσης. Οι προτάσεις περιλαμβάνουν την κινητοποίηση ελληνικών ημερησίων και απογευματινών σχολείων, κοινοτικών οργανισμών, εκκλησιών και ελληνόφωνων μέσων ενημέρωσης για την ενίσχυση της ευαισθητοποίησης· την πίεση προς πανεπιστήμια και εκπαιδευτικές αρχές για τη διατήρηση των μαθημάτων Νέων και Αρχαίων Ελληνικών· και τη μετατροπή της 9ης Φεβρουαρίου σε μια κεντρική ετήσια γιορτή με καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, ομιλίες και μαθητική συμμετοχή.
«Η ελληνική γλώσσα δεν είναι απολίθωμα — είναι ένας ζωντανός δεσμός που μας ενώνει πέρα από τις ηπείρους», δήλωσε ένας από τους οργανωτές. «Αν δεν δράσουμε τώρα, τα παιδιά μας ίσως χάσουν την ευκαιρία να μιλούν τη γλώσσα των προγόνων τους».
Για μια χώρα που φιλοξενεί μία από τις μεγαλύτερες ελληνικές κοινότητες εκτός Ελλάδας, η διατήρηση της ελληνικής εκπαίδευσης δεν είναι απλώς ζήτημα πολιτιστικής μνήμης· συνδέεται με την ένταξη, την ταυτότητα και τη ζωντάνια της πολυπολιτισμικής Αυστραλίας. Με τη διεθνή αναγνώριση της UNESCO και τη νέα ενέργεια της παροικίας, οι ελληνόφωνοι της Αυστραλίας ελπίζουν να επηρεάσουν την εκπαιδευτική πολιτική, να διασφαλίσουν προγράμματα γλωσσικής κληρονομιάς και να διατηρήσουν έναν ζωντανό δεσμό με τις ρίζες τους.
Το αν αυτή η ανανεωμένη προσπάθεια θα μπορέσει να αναστρέψει δεκαετίες παρακμής μένει να φανεί. Ωστόσο, στη Μελβούρνη — και όπου υπάρχει ελληνική φωνή — το μήνυμα είναι σαφές:
Μίλα ελληνικά, δίδαξε ελληνικά, ζήσε ελληνικά — και δώσε στο ελληνικό πνεύμα μέλλον.
