Η σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης, μια από τις πιο μακροχρόνιες και πιο περίπλοκες συγκρούσεις στον κόσμο, συνεχίζει να έχει βαρύ τίμημα στις ζωές τόσο των Ισραηλινών όσο και των Παλαιστινίων. Ο τελευταίος κύκλος βίας που ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου μετρά χιλιάδες θύματα και μέσα του μεγαλώνει η οδύνη, ο θρήνος, η πάλη για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων, η έκκληση για βοήθεια και προστασία, αλλά και η μανία των ακραίων για την εξολόθρευση, την ισοπέδωση, τον ολοκληρωτικό αφανισμό των αντιπάλων.
Όλοι μας θα έχουμε δει το τελευταίο διάστημα τις φρικαλέες εικόνες του πολέμου, με σφαγιασμένες οικογένειες, νεκρά μωρά, με ανθρώπινα σώματα ανάμεσα στα ερείπια, με πρόσωπα παιδιών με οδύνη στα μάτια, είτε στην τηλεόραση, είτε στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης. Αν δεν πονούν οι εικόνες αυτές, έχουμε αποτύχει ως ανθρώπινο είδος. Αν δεν μας ενώνουν, ισχύει το ίδιο.
Συγκεντρώσεις και πορείες, ειρηνικές και μη, πραγματοποιούνται σε όλον τον κόσμο. Τις τελευταίες μέρες παρατηρούμε να πληθαίνουν τα εγκλήματα μίσους και οι τρομοκρατικές απειλές να εξαπλώνονται σε όλον τον κόσμο. Ο κόσμος έχει πάρει άσχημη τροπή…
Για να μπορέσουμε να δούμε πιο καθαρά τα γεγονότα, είναι απαραίτητο να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να υιοθετήσουμε μια ουδέτερη στάση καθώς η κατανόηση επιτυγχάνεται μόνο με τη γνώση των βαθύτερων ιστορικών και ψυχολογικών πτυχών αυτής της σύγκρουσης.
Η ιστορία αυτής της σύγκρουσης είναι βαθιά συνυφασμένη με τις ιστορικές αφηγήσεις και τις ταυτότητες τόσο των Ισραηλινών όσο και των Παλαιστινίων. Για να επιτευχθεί μια διαρκής ειρήνη, είναι ζωτικής σημασίας να αναγνωρίσουμε τα ιστορικά παράπονα και από τις δύο πλευρές. Για τους Παλαιστίνιους, αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζουν τον βαθύ πόνο και την αποστέρηση που έχουν υποστεί, ενώ οι Ισραηλινοί πρέπει να αναγνωρίσουν το δικαίωμά τους στην πατρίδα και τη νομιμότητα του κράτους τους.
Είναι προφανές ότι η διαιώνιση της βίας απλώς βαθαίνει αυτές τις ουλές, τροφοδοτώντας έναν κύκλο εκδίκησης. Και τα δύο μέρη πρέπει να συμβιβαστούν με αυτό το γεγονός και να δεσμευτούν σε μια μη βίαιη προσέγγιση για την επίλυση των διαφορών τους.
Η συμμετοχή περιφερειακών και διεθνών παραγόντων έχει κατά καιρούς παρεμποδίσει τις προοπτικές για ειρήνη. Είναι σημαντικό για αυτές τις εξωτερικές δυνάμεις να δώσουν προτεραιότητα στην ευημερία των ανθρώπων που πλήττονται από τη σύγκρουση έναντι των δικών τους γεωπολιτικών συμφερόντων. Η ασφάλεια των Ισραηλινών και των Παλαιστινίων είναι αλληλένδετη και οποιαδήποτε λύση πρέπει να καλύπτει τις θεμιτές ανησυχίες και των δύο μερών.
Η ειρήνη μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω ειλικρινών διαπραγματεύσεων, όπου η ευημερία όλων των εμπλεκόμενων ατόμων υπερισχύει των πολιτικών συμφερόντων.
Και όπως είπε ο Νέλσον Μαντέλα «Αν θες να συνάψεις ειρήνη με τον εχθρό σου πρέπει να δουλέψεις μαζί του. Τότε γίνεται συνεργάτης σου».
Είναι ένα δύσκολο και περίπλοκο ταξίδι, αλλά είναι ένας δρόμος που αξίζει να ακολουθηθεί για χάρη ενός φωτεινότερου μέλλοντος τόσο για τους Ισραηλινούς και για τους Παλαιστίνιους, όσο και για την ανθρωπότητα.
