Στο φως από το Nordic Monitor όλο το σχέδιο για πλήγματα σε βάρος της Ελλάδας, πως η παρουσία ΗΠΑ και Γαλλίας αποτρέπει τα πλάνα για εισβολή. Τα πολεμικά σχέδια έκτακτης ανάγκης της Τουρκίας κατά της Ελλάδας – με στόχο ιδίως τη Δυτική Θράκη και τα νησιά του Αιγαίου – έχουν υποστεί σοβαρό πλήγμα λόγω της διευρυμένης στρατιωτικής παρουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών και της Γαλλίας για την υποστήριξη της ελληνικής άμυνας, προκαλώντας ένα κύμα οξείας κριτικής προς την ηγεσία της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τα τελευταία χρόνια.
Αυτό υποστηρίζει δημοσίευμα της ιστοσελίδας Nordic Monitor που αποκαλύπτει όλο το μυστικό σχέδιο εισβολής της Τουρκίας στην Ελλάδα με βάση στοιχεία που έγιναν γνωστά κατά τη διάρκεια της δίκης για την υπόθεση «Βαριοπούλα» στην Κωνσταντινούπολη το 2010.
Εκείνη την εποχή οι αποκαλύψεις τράβηξαν ελάχιστη προσοχή, πιθανότατα επειδή ήταν θαμμένες στα παραρτήματα ενός φακέλου της υπόθεσης, του οποίου το κύριο επίκεντρο ήταν ένας εσωτερικός αγώνας εξουσίας μεταξύ στρατιωτικών ηγετών με επιρροή και της πολιτικής κυβέρνησης.
Ωστόσο, τα συντριπτικά αποδεικτικά στοιχεία του φακέλου της υπόθεσης – συμπεριλαμβανομένων επικυρωμένων εγγράφων, ηχογραφήσεων και εκθέσεων του Γενικού Επιτελείου – επιβεβαίωσαν ότι πράγματι συζητήθηκαν λεπτομερή πολεμικά σχέδια κατά τη διάρκεια στρατιωτικού σεμιναρίου που πραγματοποιήθηκε στις 5-7 Μαρτίου 2003, υπό την ηγεσία του τότε διοικητή του 1ου Σώματος Στρατού, στρατηγού Çetin Doğan.
Στο σεμινάριο συμμετείχαν περίπου 30 ανώτεροι αξιωματικοί.
Η στρατηγική της Τουρκίας για μια πιθανή εισβολή σε ελληνικό έδαφος, ιδίως στη Δυτική Θράκη, σχεδιάστηκε για να εκμεταλλευτεί ένα στενό παράθυρο ευκαιρίας, το οποίο οι Τούρκοι στρατηγοί ανέμεναν ότι θα έκλεινε γρήγορα με την ταχεία παρέμβαση των ΗΠΑ και της Ευρώπης μετά από οποιαδήποτε τουρκική επίθεση.
Με έδρα την Κωνσταντινούπολη, το 1ο Σώμα Στρατού είναι επιφορτισμένο με την υπεράσπιση της περιοχής της Θράκης της Τουρκίας, η οποία συνορεύει με την Ελλάδα, καθώς και με την εξασφάλιση των Στενών του Βοσπόρου, της Κωνσταντινούπολης και της ευρύτερης περιοχής του Μαρμαρά.
Στο σεμινάριο συμμετείχαν επίσης εκπρόσωποι του τουρκικού Γενικού Επιτελείου και άλλων στρατιωτικών μονάδων.
Το κεντρικό σημείο του πολεμικού σχεδίου ήταν μια στρατιωτική επιχείρηση στο Αιγαίο, με συμπληρωματικές δράσεις στην περιοχή της Θράκης στην Ελλάδα για την υποστήριξη του κύριου θεάτρου.
Οι σχεδιαστές τόνιζαν ότι οποιαδήποτε στρατιωτική δράση στη Θράκη θα έπρεπε να επικεντρωθεί όχι στην εδαφική κατάκτηση, αλλά στην πρόκληση της μέγιστης δυνατής ζημίας στις εχθρικές δυνάμεις. Ο στόχος ήταν η τιμωρία και όχι η κατοχή.
«Τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν στη Θράκη πρέπει να στηρίξουν την επιχείρηση στο Αιγαίο», αναφέρεται στην τελική έκθεση του σεμιναρίου.
Ο στόχος στην περιοχή αυτή θα πρέπει να αφορά λιγότερο τα εδαφικά κέρδη και να εστιάζεται περισσότερο στην καταστροφή όσο το δυνατόν περισσότερων εχθρικών δυνάμεων».
Μια περίληψη της απόρρητης έκθεσης του σεμιναρίου παρουσιάστηκε στους συμμετέχοντες σε μια παρουσίαση PowerPoint, αντίγραφο της οποίας έλαβε αργότερα το Nordic Monitor.
Το σεμινάριο αποκάλυψε επίσης την επικρατούσα νοοτροπία μεταξύ των Τούρκων στρατιωτικών ηγετών εκείνη την εποχή, ιδιαίτερα εκείνων με αντι-αμερικανικές και αντι-ΝΑΤΟικές απόψεις.
Ενώ ο Ερντογάν αρχικά συγκρούστηκε με αυτούς τους αξιωματικούς, τελικά σχημάτισε μια δεκαετή πολιτική συμμαχία με αυτούς και τους πολιτικούς υποστηρικτές τους, συλλογικά γνωστούς ως Ulusalcılar (νεοεθνικιστές), το 2014.
Σύμφωνα με την έκθεση του σεμιναρίου, οι Τούρκοι στρατηγοί ανέμεναν ότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ θα επενέβαιναν γρήγορα εάν η Τουρκία εξαπέλυε στρατιωτική επίθεση στην περιοχή της Θράκης στην Ελλάδα.
Κατά συνέπεια, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η Τουρκία θα είχε μόνο τρεις έως τέσσερις ημέρες για να επιτύχει τους στόχους της – αρκετές για να προκαλέσει σημαντική ζημιά στις ελληνικές δυνάμεις, αλλά όχι αρκετές για μακροχρόνια κατοχή.
Ο απώτερος στόχος, υποστήριζαν, ήταν η κατάληψη του ελέγχου των νησιών του Αιγαίου.
Ενώ τα σχέδια αυτά μπορεί να έχουν εξελιχθεί, αναθεωρηθεί και επικαιροποιηθεί με την πάροδο του χρόνου, η βασική δομή και ο γενικός στόχος τους πιστεύεται ότι έχουν παραμείνει ανέπαφα.
Ωστόσο, το στρατηγικό τοπίο έχει αλλάξει δραματικά, προς μεγάλη απογοήτευση των πολεμικών σχεδιαστών της Τουρκίας, καθιστώντας μια στρατιωτική επίθεση κατά της Ελλάδας πιο δύσκολη από ό,τι πριν.
Οι πρόσφατες συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας της Ελλάδας με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία -ιδιαίτερα αυτές που παρέχουν στις ΗΠΑ διευρυμένη πρόσβαση στις ελληνικές στρατιωτικές και ναυτικές βάσεις- έχουν υπονομεύσει σοβαρά τα σχέδια εισβολής της Τουρκίας.
Η παρουσία αμερικανικών στρατευμάτων σε αυτές τις εγκαταστάσεις καθιστά σημαντικά πιο επικίνδυνη για την Τουρκία τη στόχευση ελληνικών στρατιωτικών μέσων, καθώς κάτι τέτοιο θα μπορούσε να προκαλέσει άμεση αντιπαράθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, κάτι που η Άγκυρα επιθυμεί διακαώς να αποφύγει.
Αυτό είναι αναμφίβολα ένας βασικός παράγοντας πίσω από την ολοένα και πιο εχθρική ρητορική της Άγκυρας απέναντι στην αμυντική εμπλοκή της Ουάσινγκτον στην Ελλάδα και την έντονη αντίθεσή της στην ενίσχυση των αμυντικών δεσμών της Ελλάδας τόσο με τις ΗΠΑ όσο και με τη Γαλλία.
Κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου με τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν στην Άγκυρα στις 11 Νοεμβρίου 2021, ο πρόεδρος Ερντογάν εξέφρασε δημόσια την απογοήτευσή του, δηλώνοντας:
“Η ίδια η Ελλάδα έχει πλέον γίνει βάση για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν θα μπορούσα καν να μετρήσω τον αριθμό των αμερικανικών βάσεων μέσα στην Ελλάδα, είναι τόσες πολλές.
Όταν κοιτάζετε τον χάρτη, η ίδια η Ελλάδα μοιάζει με αμερικανική στρατιωτική βάση. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
“Γιατί δημιουργούνται όλες αυτές οι βάσεις και για ποιο σκοπό; Ρωτήσαμε – ο υπουργός Άμυνας μου, ο υπουργός Εξωτερικών μου και εγώ ρωτήσαμε τον πρόεδρο Μπάιντεν και άλλους – και συνεχίζουμε να λαμβάνουμε υπεκφυγές. Δεν είναι ειλικρινείς.
Ο γείτονας που έχουν επιλέξει είναι ο λάθος και η χρήση της Ελλάδας ως βάσης στο Αιγαίο είναι η λάθος προσέγγιση”.
Ο Ερντογάν επανέλαβε παρόμοιες επικρίσεις κατά των ΗΠΑ, της Ελλάδας και της Γαλλίας σε δημόσιες συγκεντρώσεις, ενώ ανώτεροι κυβερνητικοί και στρατιωτικοί ηγέτες επανέλαβαν επίσης τα ίδια σημεία συζήτησης.
Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν αρνηθεί τις κατηγορίες της Τουρκίας, υποστηρίζοντας ότι η αμερικανική εμπλοκή με την Ελλάδα δεν αποσκοπεί σε απειλή για την Τουρκία, η οποία παραμένει σύμμαχος στο ΝΑΤΟ.
Στις 18 Οκτωβρίου 2022, ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Τουρκία Τζεφ Φλέικ έγραψε στο Twitter: “Η αμυντική μας συνεργασία με την Ελλάδα ενισχύει την ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ για την υποστήριξη της Ουκρανίας και των συμμάχων μας στο ΝΑΤΟ στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.
Ο κοινός μας στόχος με την Τουρκία και την Ελλάδα είναι η ειρήνη, η ασφάλεια και η σταθερότητα σε όλη την περιοχή”.
Τα τελευταία χρόνια η αμυντική συνεργασία ΗΠΑ-Ελλάδας έχει εντατικοποιηθεί, η οποία σηματοδοτείται από διευρυμένες κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, επικαιροποιημένες συμφωνίες και αυξημένη στρατιωτική βοήθεια, γεγονός που συνέβαλε στην αναβάθμιση του ρόλου της Ελλάδας στην περιφερειακή και διατλαντική ασφάλεια.
Το 2019 και το 2021 η Ελλάδα και οι ΗΠΑ επικαιροποίησαν τη Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) του 1990, παρέχοντας στις αμερικανικές δυνάμεις μεγαλύτερη πρόσβαση σε ελληνικές βάσεις, συμπεριλαμβανομένης της Αλεξανδρούπολης, η οποία βρίσκεται κοντά στα τουρκικά σύνορα, και της κρίσιμης βάσης του κόλπου της Σούδας στην Κρήτη.
Οι ΗΠΑ έχουν επίσης πουλήσει δισεκατομμύρια δολάρια σε αμυντικά συστήματα στην Ελλάδα, βοήθησαν στον εκσυγχρονισμό των μαχητικών αεροσκαφών F-16 και εξετάζουν το ενδεχόμενο να πουλήσουν μαχητικά πέμπτης γενιάς στην ελληνική Πολεμική Αεροπορία.
Οι αμερικανικές και οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις συμμετέχουν σε περισσότερες από 15 μεγάλες κοινές στρατιωτικές ασκήσεις ετησίως.
Η παρουσία των ΗΠΑ στην Αλεξανδρούπολη, ένα λιμάνι μόλις 40 χιλιόμετρα από τα τουρκικά σύνορα, έχει ανησυχήσει ιδιαίτερα την Άγκυρα.
Η βάση χρησιμεύει ως ζωτικής σημασίας διαμετακομιστικός κόμβος για τις δυνάμεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που μεταφέρουν εξοπλισμό στην Ανατολική Ευρώπη, παρακάμπτοντας ουσιαστικά τον ελεγχόμενο από την Τουρκία πορθμό του Βοσπόρου.
Παρομοίως, η πιθανή τοποθέτηση αμερικανικών στρατευμάτων σε νησιά του Αιγαίου έχει αναδειχθεί σε έναν άλλο σημαντικό ερεθισμό για τους Τούρκους ηγέτες.
Η Γαλλία, επίσης, έχει ενισχύσει την αμυντική στάση της Ελλάδας. Τον Σεπτέμβριο του 2021 η Αθήνα και το Παρίσι υπέγραψαν μια αμυντική συμφωνία-ορόσημο, η οποία δεσμεύει την αμοιβαία στρατιωτική υποστήριξη σε περίπτωση ένοπλης επίθεσης σε οποιοδήποτε από τα δύο κράτη.
Η συμφωνία διευκόλυνε την προμήθεια από την Ελλάδα προηγμένου γαλλικού οπλισμού, συμπεριλαμβανομένων μαχητικών αεροσκαφών Rafale, πυραύλων, φρεγατών και ελικοπτέρων.
Οι εξελίξεις αυτές περιόρισαν σημαντικά τη στρατιωτική ευελιξία της Τουρκίας και υπονόμευσαν τα σχέδια έκτακτης εισβολής της στην Ελλάδα.
Ως αποτέλεσμα, τόσο οι Τούρκοι πολιτικοί όσο και οι στρατιωτικοί ηγέτες έχουν εντείνει την κριτική τους στην τριμερή αμυντική συνεργασία μεταξύ Ελλάδας, ΗΠΑ και Γαλλίας, θεωρώντας την ως άμεσο εμπόδιο στις στρατηγικές φιλοδοξίες της Τουρκίας στην περιοχή.
Η έκθεση του μυστικού σεμιναρίου υποδηλώνει ότι η γερακίσια ρητορική που επιδεικνύει η τουρκική ηγεσία δεν αποσκοπεί απλώς στην εσωτερική κατανάλωση, όπως η απόσπαση της προσοχής του κοινού από εσωτερικά ζητήματα όπως η οικονομική δυσπραγία, η ανεργία και η αύξηση των τιμών καταναλωτή, ή για να συγκεντρώσει ψήφους κατά τη διάρκεια των προεκλογικών εκστρατειών, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι ειδήμονες.
Υπάρχει, στην πραγματικότητα, πραγματική στρατηγική σκέψη πίσω από την πολεμοκάπηλη στάση της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας, η οποία δεν μπορεί να απορριφθεί ή να παραμεριστεί από τις απολογητικές δικαιολογίες των Τούρκων διπλωματών και των φιλοτουρκικών ειδημόνων, οι οποίες στοχεύουν να συσκοτίσουν την οπτική, ισχυριζόμενοι ότι προορίζονταν αποκλειστικά για εσωτερική κατανάλωση.
ΠΗΓΗ: nordicmonitor.com
