Ο ιστορικός της Λογικής Μαρκ Ατζίτα περιέγραψε κάποτε το κολέγιο ως το μέρος όπου οι νέοι χρεώνονται μαζικά και υποδουλώνουν τον μελλοντικό τους εαυτό, ώστε “να μπορούν να πάνε εκεί και να διαβάσουν βιβλία για το πώς δεν θα έπρεπε να είναι έτσι”. Ποτέ αυτό δεν ήταν πιο εμφανές από ό,τι αυτή την άνοιξη, καθώς το κράτος στράφηκε εναντίον των Αμερικανών φοιτητών σαν μια παιδική έκδοση της ΕΣΣΔ: Η αντικαπιταλιστική κοινωνική δομή στο Χόλιγουντ και στις πανεπιστημιουπόλεις.
"Το αδιαφανές [σοβιετικό] καθεστώς είχε προέλθει ως συνωμοσία και δεν έπαψε ποτέ να είναι συνωμοσία, ενώ πολεμούσε ενάντια σε αυτό που ένας μελετητής αποκάλεσε εύστοχα "πανταχού παρούσα συνωμοσία". Οι συνωμοσίες μπορούσαν να είναι τόσο δαιδαλώδεις που πολλοί από τους εμπλεκόμενους δεν γνώριζαν καν γι' αυτές. (Όπως λέει ο Μακντάφ στον Μάκβεθ του Σαίξπηρ: "Σκληροί είναι οι καιροί που είμαστε προδότες / Και δεν ξέρουμε τους εαυτούς μας")".Από τις 17 Απριλίου, όταν οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Κολούμπια έστησαν καταυλισμό διαμαρτυρίας για να επικοινωνήσουν τον τρόμο και την αηδία τους για τη συνεχιζόμενη γενοκτονία του Ισραήλ στη Γάζα, οι διαμαρτυρίες έχουν εξαπλωθεί σε όλα τα κολέγια και τα πανεπιστήμια της Αμερικής.
Το κράτος έχει προσποιηθεί ότι πιστεύει ότι υπάρχει μια πανταχού παρούσα, αντισημιτική συνωμοσία βαθιά μέσα στην Αμερικανική Ακαδημία. Μια δαιδαλώδης συνωμοσία που κατευθύνεται από έναν νέο Άξονα του Κακού. Η Αστυνομία της Νέας Υόρκης, σε αληθινό στυλ απομίμησης της NKVD, κράτησε πρόσφατα ένα εγχειρίδιο για την ιστορία της τρομοκρατίας ως απόδειξη μιας συνωμοσίας για να… γίνει κάτι… κακό… στο Ισραήλ ?
Σκληροί είναι οι καιροί που είμαστε προδότες μιας γενοκτονικής, ξένης κυβέρνησης / Και δεν γνωρίζουμε τους εαυτούς μας.
Η απάντηση του κράτους σε αυτή την “τεράστια συνωμοσία” ήταν να βάλει μπότες στο έδαφος, να μοιράσει ξυλοδαρμούς και να συλλάβει χιλιάδες διαδηλωτές. Αυτό είναι αρρωστημένο γιατί οι διοικητικές εσωτερικές δυνάμεις του κράτους (η αστυνομία) χτυπούν τους νέους ενήλικες μας επειδή διαμαρτύρονται για την αλόγιστη και χαρούμενη δολοφονία παιδιών από μια ξένη κυβέρνηση.
Η Αμερική ήταν κάποτε ένα έθνος όπου ένας άνθρωπος που έτρωγε ξύλο από τους αστυνομικούς μπορούσε να είναι σίγουρος και περήφανος που ήξερε ότι όλα αυτά γίνονταν για το έθνος-κράτος του. Εγώ πάντως δεν θέλω οι αστυνομικοί μας να οδηγούν ξένες μοτοσικλέτες ή να μας χτυπούν για λογαριασμό ξένων κυβερνήσεων. Πρέπει να αποκαταστήσουμε την ακεραιότητα στους αστυνομικούς ξυλοδαρμούς! Αλλά παρεκκλίνω.
Οι ad hominem επιθέσεις εναντίον των φοιτητών δεν ήταν λιγότερο γρήγορες από τις αστυνομικές επιθέσεις. Μια από τις πιο γελοίες κατηγορίες είναι ότι είναι κομμουνιστές. Οι κομμουνιστές είναι σκληροί άνθρωποι που είναι σχεδόν εξίσου καλοί στο να υπομένουν τον πόνο όσο και στο να τον προκαλούν. Το ρωσικό κράτος δολοφόνησε τον μεγαλύτερο αδελφό του Βλαντιμίρ Λένιν. Ο Λένιν ανταπέδωσε τη χάρη δολοφονώντας ολόκληρο το ρωσικό κράτος. Αυτός είναι κομμουνιστής. Μια Αμερικανίδα φοιτήτρια που σου λέει ότι είναι κομμουνίστρια είναι σαν μια στρίπερ που σου λέει ότι είναι θαλάσσια βιολόγος.
Αυτό που οι φοιτητές είναι στην πραγματικότητα, κατά κύριο λόγο, είναι αντικαπιταλιστές και κυβερνητικοί υπερεξουσιαστές. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μια καπιταλιστική οικονομικοκοινωνική τάξη αλλά μια αντικαπιταλιστική πολιτιστική τάξη. Οι φοιτητές μας διαμορφώνονται από αυτή την κουλτούρα καθώς καταναλώνουν μουσική, τηλεοπτικές εκπομπές, ταινίες, μυθιστορήματα και ειδήσεις.
Μια πρόσφατη ταινία που αναπτύσσει την αντικαπιταλιστική, κυβερνητική υπεροπτική αφήγηση με επική ακρίβεια είναι ο Μελισσοκόμος. Με πρωταγωνιστή τον Τζέισον Στέιθαμ, η ταινία διαθέτει το σλόγκαν “Expose the Corruption. Protect the Hive.”
Η διαφθορά είναι ο καπιταλισμός, που παρουσιάζεται ως ένα τεράστιο δίκτυο λεβητοστασίων που εκτελούν απάτες phishing. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με ένα σύστημα σκόπιμων ατόμων που επιδίδονται σε εθελοντική ένωση και εθελοντικές ανταλλαγές που καθοδηγούνται από τις τιμές μέσω της αλληλεπίδρασης της προσφοράς και της ζήτησης. Αλλά είναι αρκετά κοντά για το Χόλιγουντ.
Η κυψέλη είναι ολόκληρη η κοινωνική τάξη, η οποία είναι εντελώς ανατριχιαστική. Ακόμα και ένας απολογητής της γενοκτονίας όπως ο Γιουβάλ Νόα μπορεί να σας πει ότι οι μέλισσες είναι ένα άκαμπτο είδος:
"Βασικά υπάρχει μόνο ένας τρόπος με τον οποίο μπορεί να λειτουργήσει μια κυψέλη μελισσών, και αν υπάρξει μια νέα ευκαιρία ή ένας νέος κίνδυνος οι μέλισσες δεν μπορούν να επανεφεύρουν το κοινωνικό σύστημα μέσα σε μια νύχτα". Ο Στέιθαμ υποδύεται έναν πρώην “μελισσοκόμο”, έναν πράκτορα μιας κυβερνητικής υπηρεσίας “εντελώς έξω από την αλυσίδα διοίκησης”. Ο Στέιθαμ περνάει την ταινία κάνοντας ολόκληρο Γουέικο στους κακούς “καπιταλιστές” που εξαπάτησαν τη φίλη του και την οδήγησαν στην αυτοκτονία.
Η ιεραρχία των κοινωνικών αξιών που παρουσιάζει η ταινία έχει στην κορυφή τον κρατικό μηχανισμό στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών. Στη συνέχεια, οι ιδιωτικές εταιρείες συνάπτουν συμβόλαια με το κράτος. Μετά οι μπάτσοι. Και τέλος, τους ταπεινούς εργάτες.
Ο κακός, ένας αρχικαπιταλιστής που υποδύεται ο Josh Hutcherson, διευθύνει την οικογενειακή επιχείρηση: Danforth Enterprises. Η εταιρεία διαχειρίζεται ένα “απόρρητο πακέτο λογισμικού αλγοριθμικής εξόρυξης δεδομένων” για την κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών, σαν μια φανταστική εκδοχή του Palantir. Αλλά ο κακός μας χρησιμοποίησε το λογισμικό για να στοχεύσει “τους πιο αδύναμους της κοινωνίας μας” για την απάτη phishing.
“Δίδαξα το λογισμικό της CIA για να κυνηγάει χρήματα και όχι τρομοκράτες”, λέει.
Ο επικεφαλής ασφαλείας του Χάτσερσον, τον οποίο υποδύεται ο Τζέρεμι Άιρονς, είναι πρώην διευθυντής της CIA. Ενισχύει τη μυθολογία της κυβερνητικής υπεροχής, ενώ θρηνεί για τον ρόλο του μέσα στο άθλιο καπιταλιστικό σύστημα:
