Η πρόσφατη απόφαση της Αυστραλιανής Κυβέρνησης να απορρίψει, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, το αίτημα των ΗΠΑ να στείλουν ένα πολεμικό πλοίο στην Ερυθρά Θάλασσα, έχει χαρακτηριστεί από πολλούς κύκλους ως «σεισμικό γεγονός», αλλά δεν θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη.
Η Αυστραλία αντιμετωπίζει «ένα ολοένα και πιο δύσκολο στρατηγικό περιβάλλον που δημιουργεί μεγαλύτερη ανάγκη για διάθεση στρατιωτικών πόρων στη γειτονιά μας», δήλωσε υψηλόβαθμο στέλεχος της Κυβέρνησης και πρόσθεσε:
«Ως αποτέλεσμα, οι Αυστραλιανές Ένοπλες Δυνάμεις θα μειώσουν τη ναυτική μας παρουσία στη Μέση Ανατολή για να επιτραπεί η ανάπτυξη περισσότερων πόρων στην περιοχή μας».
Δεν πρόκειται ωστόσο για «αντάρτικο» του Albanese. Πρέπει να θυμηθούμε τη Linda Reynolds, υπουργό Άμυνας της Κυβέρνησης Morrison, η οποία ανακοίνωσε τη μετατόπιση των στρατιωτικών προτεραιοτήτων της Αυστραλίας τον Οκτώβριο του 2020.
Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι ο Συνασπισμός, αν ήταν ακόμη στην εξουσία, θα είχε απορρίψει το εν λόγω αίτημα των ΗΠΑ.
Το νέο πλαίσιο, με τα σοβαρά προβλήματα στη διεθνή ναυσιπλοΐα που προκαλούν οι επιθέσεις ανταρτών Χούτι της Υεμένης κατά εμπορικών πλοίων ως απάντηση στον πόλεμο του Ισραήλ στη Γάζα, οδηγεί τους υποστηρικτές της Αυστραλιανής συμμετοχής στην διεθνή αυτή επιχείρηση,για τη διασφάλιση του εμπορίου στην Ερυθρά Θάλασσα, να την χαρακτηρίζουν ως «υποχρεωτική».
Ωστόσο, υπάρχει δικομματική αναγνώριση ότι η Αυστραλία πρέπει να επικεντρωθεί στον Ινδο-Ειρηνικό, σε μια περίοδο που η Κίνα αυξάνει τις απειλές της στις θάλασσες της Νότιας και της Ανατολικής Κίνας.
Την 1η Ιουλίου 2020, μετά από χρόνια εστίασης στους πολέμους στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, ο τότε Πρωθυπουργός Morrison τόνισε ότι η χώρα μας βρίσκεται σε καλύτερη θέση να είναι παρούσα στον Ινδο-Ειρηνικό, ο οποίος γινόταν γρήγορα «το επίκεντρο του κυρίαρχου παγκόσμιου ανταγωνισμού της εποχής μας».
Μην ξεχνάμε τα συχνά μικροεπεισόδια με «αντιεπαγγελματικές» αλληλεπιδράσεις αυστραλιανών πλοίων με ένα κινέζικα όπως η παρενόχληση του HMAS Toowoomba, το οποίο βρισκόταν στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της Ιαπωνίας τον Νοέμβριο, από κινέζικο αντιτορπιλικό.
Φυσικά, η Αυστραλία δεν έχει την πολυτέλεια να επικεντρώνεται αποκλειστικά στη δική της γειτονιά και οι ένοπλες δυνάμεις της πρέπει να είναι έτοιμες να ανταποκριθούν σε οποιοδήποτε κάλεσμα σε όλο τον κόσμο όταν η Κυβέρνηση κρίνει ότι είναι προς το εθνικό συμφέρον της.
Πέρα από τα ζητήματα που αφορούν τη διαχείριση των συμμαχιών, τίθενται και ερωτήματα για την ετοιμότητα του Αυστραλιανού στρατού να καταπολεμήσει επιθέσεις, ιδιαίτερα μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
Η Κυβέρνηση πρέπει να είναι διατεθειμένη να απαντά άμεσα σε τέτοια ερωτήματα για να μην δημιουργούνται υποψίες ότι η άρνησή της δεν είναι ένδειξη «ανεξάρτητης δράσης» αλλά έλλειψης να ανταπεξέλθει στις στρατιωτικές προκλήσεις της εποχής μας.
