Για να αποφευχθούν πιθανές εντάσεις στο Αιγαίο, η ελληνική κυβέρνηση απέρριψε την πρόταση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκου Χριστοδουλίδη. Ο Μητσοτάκης απορρίπτει την πρόταση Χριστοδουλίδη για κοινή ΑΟΖ μεταξύ των δύο κρατών.
Το πόσο «σοφή» αποδείχθηκε αυτή η απόφαση φαίνεται ήδη: με αλλεπάλληλες Navtex και με απειλές ότι το ερευνητικό σκάφος Πιρί Ρέις θα πλεύσει στο Αιγαίο, η Τουρκία δείχνει ότι εκλαμβάνει την κατευναστική πολιτική της Αθήνας ως αδυναμία και τη χρησιμοποιεί ως εφαλτήριο για περαιτέρω διεκδικήσεις.
Η πρόταση Χριστοδουλίδη για οριοθέτηση ΑΟΖ Ελλάδας–Κύπρου στόχευε στην άρση των εμποδίων για την ολοκλήρωση των ερευνών που αφορούν την ηλεκτρική διασύνδεση των δύο χωρών.
Παράλληλα, μια τέτοια οριοθέτηση θα αποτελούσε απάντηση στο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο και θα συμπλήρωνε τις διπλωματικές προσπάθειες για εφαρμογή των κανόνων του Δικαίου της Θάλασσας, μετά τη μερική συμφωνία Ελλάδας–Αιγύπτου. Ωστόσο, η Ελλάδα δεν άσκησε τα δικαιώματα που απορρέουν από τη συμφωνία με την Αίγυπτο όταν η Τουρκία μπλόκαρε τις έρευνες για το καλώδιο στα ανοικτά της Κάσου. Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, η απόρριψη της πρότασης Χριστοδουλίδη έγινε από τον φόβο ότι θα προκαλούνταν «μεγάλη και απρόβλεπτη ένταση με την Τουρκία».
Ωστόσο, οι Navtex που εκδόθηκαν για το Πιρί Ρέις δείχνουν πως η τακτική κατευνασμού της Αθήνας ενθαρρύνει την Άγκυρα. Μάλιστα, από σήμερα βρίσκεται σε ισχύ νέα Navtex, με την οποία η Τουρκία μεταφέρει τους εκβιασμούς της στην καρδιά του Αιγαίου. Υπενθυμίζεται ότι στην περιοχή αυτή η αρμοδιότητα έρευνας–διάσωσης και έκδοσης Navtex ανήκει στην Ελλάδα, κάτι που η Τουρκία αγνοεί επιδεικτικά.
Η αποφυγή οριοθέτησης ΑΟΖ Ελλάδας–Κύπρου ζημιώνει πολλαπλώς και τις δύο χώρες, ενώ επιτρέπει στην Τουρκία να διεκδικεί δικαιώματα που δεν της ανήκουν, επικαλούμενη αυθαίρετες ερμηνείες και παράνομα μνημόνια. Κι όμως, η Αθήνα θα μπορούσε να έχει ακυρώσει τη βάση του τουρκο-λιβυκού μνημονίου απλώς επεκτείνοντας τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια. Μια τέτοια μονομερής ενέργεια — νόμιμα κατοχυρωμένη — θα καθιστούσε την Τουρκία και τη Λιβύη μη όμορες χώρες.
Αναμενόμενο είναι βέβαια ότι η Άγκυρα δεν θα αποδεχόταν μια ελληνοκυπριακή οριοθέτηση ΑΟΖ. Ωστόσο, μια τέτοια κίνηση θα την υποχρέωνε να διαπραγματευθεί και να προβεί σε ουσιαστικές υποχωρήσεις για το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο. Αντ’ αυτού, λόγω της υποχωρητικότητας της Αθήνας, η Τουρκία προχωρεί σε περισσότερες διεκδικήσεις.
