Γράφει ο Τ. Σταθόπουλος
Αυτό θα πει “πρόοδος”!
Αυτό θα πει “εκσυγχρονισμός” της “κοινωνικής σκέψης”!
Καταργούνται, στις “σύγχρονες” οικογένειες, οι “ρατσιστικές”, “διαχωριστικές” και “σεξιστικές” λέξεις “μάνα, μητέρα, μαμά, μανούλα, πατέρας, μπαμπάς κλπ.” που, επί χιλιάδες χρόνια μέχρι σήμερα, κακώς, κάκιστα τις χρησιμοποιούσαν ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, καθώς “ξεχώριζαν” τους γεννήτορες ενός ατόμου κατά το “φυσικό φύλο”/ (αρσενικό και θηλυκό), χωρίς τις σημερινές … “υποδιαιρέσεις”, που περιλαμβάνουν και άλλες “ποικιλίες” ατόμων (π.χ. τραβεστί, αμφοτερόφυλα κλπ.), καθώς και τον ρόλο που επιτελούσε έκαστο από τα δύο άτομα που “συνεργάζονταν” με τον γνωστό τρόπο στη δημιουργία μιας νέας ζωής, δηλ. στη ΔΙΑΙΩΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΕΙΔΟΥΣ…
Είναι τόσο “προοδευτική” η νοοτροπία της επιβολής των νέων όρων “Γονέας Nο 1” και “Γονέας Nο 2” και αισθανθήκαμε τόσο ενθουσιασμό, ώστε θελήσαμε να ενδιατρίψουμε επαρκώς στο ιστορικό και τις λεπτομέρειές του, και να ενημερώσουμε και το αναγνωστικό μας κοινό σχετικά.
Το έναυσμα μας το έδωσε η αρθρογράφος της Herald Sun κα Susie O’ Brien στη στήλη της με τίτλο “Sorry mum and dad, you’re just not inclusive” (26/2/19, σελ 21).
Η αρθρογράφος παραπέμπει στην εξής είδηση:
“Την περασμένη εβδομάδα η Γαλλική Κυβέρνηση κατάργησε τους όρους “μητέρα” και “πατέρας” από τα σχολικά έγγραφα και, αντ’ αυτών, θα αναφέρει τους γονείς των παιδιών σαν “parent 1” και “parent 2”.
Η κα O’Brien μας πληροφορεί, επίσης, ότι και στο Δημοτικό σχολείο που φοιτούν τα παιδιά της, χρησιμοποιούνται αυτοί οι δύο όροι.
Η ίδια τάσσεται αναφανδόν υπέρ, όπως λέει, της ΔΙΕΥΡΥΝΣΗΣ του όρου: “We need to be MORE INCLUSIVE in order to properly REFLECT the DIVERSITY OF FAMILIES TODAY” γράφει, και προσθέτει ότι ήδη, στη χώρα μας, Οργανισμοί όπως η Πολιτειακή Κυβέρνηση στο έντυπο The Victorian Inclusive Language Guide, ή το Victoria Health, διάφορα Πανεπιστήμια, κ.λπ., αποφεύγουν να χρησιμοποιούν καθοριστικούς των φύλων όρους (heteronormative language) όπως Mr (κύριος), Mrs (κυρία), husband (ο σύζυγος) και wife (η σύζυγος) και συνιστά να χρησιμοποιούνται οι λέξεις (σύντροφος) partner, spouse (ο/η σύζυγος) και parent/s (γονέας – γονείς), ενώ βρίσκει «αδόκιμες» τις νεοεφευρεθείσες προσωπικές αντωνυμίες zie και hir. Ακόμη, μας ενημερώνει ότι οι μαθητές της Γ’ Δημοτικού θα μαθαίνουν ότι «μερικές φορές χρειάζονται τρεις για να δημιουργηθεί ένα μωρό» και άλλα.
Πέραν αυτών, πληροφορεί τους αναγνώστες της ότι:
Το Victoria Health συνιστά τη χρήση εναλλακτικής ορολογίας όπως “New Parents’ Group” (Γκρουπ Νέων Γονέων) ως καλύτερης από το «Mothers’ Group” (Γκρουπ Μητέρων), κάτι που «αποκλείει εξ ορισμού τους «2 μπαμπάδες», ενώ θα αισθάνονταν διαφορετικά συμμετέχοντας σε «γκρουπ γονέων» (Parents’ Group).
Η κα O’ Brien καταλήγει:
“Το μόνο μου πρόβλημα (concern) σχετικά με τη χρήση των όρων «Γονέας 1 και Γονέας 2» είναι «ποιος θα γίνεται ΓΟΝΕΑΣ 1;»
Τα προβλήματα, όμως, δεν περιορίζονται στα προαναφερθέντα. Πριν όμως τα διατυπώσουμε, θα δούμε τι έγινε στη Γαλλία, από όπου προέρχεται ένα πολύ «ισχυρό» βήμα προς την κατεύθυνση της αλλαγής των «όρων».
Πηγή: iefimerida 28/2/2019
Με στόχο να αντιμετωπίσει τον κοινωνικό ρατσισμό απέναντι στους ομοφυλοφίλους, ο Γάλλος Πρόεδρος (ο κ. Εμμ. Μακρόν) και η παράταξή του κατέθεσαν μια τροπολογία που αλλάζει τα οικογενειακά στοιχεία των παιδιών: Έτσι, λοιπόν, στις αιτήσεις εγγρα-
φής στα σχολεία, αντί για «Όνομα Πατέρα» και «Όνομα Μητέρας» θα αναγράφεται «Γονέας 1» και «Γονέας 2».
Με τον τρόπο αυτόν ο Μακρόν θέλει να βάλει ένα τέλος στις διακρίσεις που βασίζονται στις ερωτικές-σεξουαλικές επιλογές των ανθρώπων και έχουν νομική υπόσταση – είτε με πολιτικό γάμο, είτε με σύμφωνο συμβίωσης. Σύμφωνα με το σκεπτικό του, η νέα πραγματικότητα επιβάλλει μια διαφορετική προσέγγιση ενός, μέχρι τώρα, αυτονόητου θέματος. Διότι, όταν ένα ζευγάρι ομοφυλοφίλων βρίσκεται μπροστά σε μια προς συμπλήρωση αίτηση, ποιός από τους δύο, άνδρες ή γυναίκες, που αποτελούν το ζευγάρι των γονέων ενός ανήλικου, είναι ο πατέρας και ποιός η μητέρα;
Το μέτρο αυτό θα έλθει σε συνέχεια του νόμου του 2013 για την νομική ισότητα των γάμων ανάμεσα σε ετερόφυλα και ομόφυλα ζευγάρια.
Δεν είναι λίγες οι αντιδράσεις που προέρχονται από τους Γάλλους, παραδοσιακούς ή συντηρητικούς. Αλλά την μεγαλύτερη εντύπωση προκάλεσε η αντίδραση του προέδρου των ομόφυλων γονέων, που δήλωσε ότι: «Αν και θέλουμε να καλωσορίσουμε το γεγονός, γιατί μας επιτρέπει ισότιμη συμμετοχή στα σχετικά έγγραφα, κάτι που δεν ίσχυε πριν από αυτό, ωστόσο οφείλουμε να επισημάνουμε πως ένας τέτοιος διαχωρισμός θα προκαλέσει ανταγωνισμό ανάμεσα στους δύο γονείς, για το ποιος είναι ο νούμερο 1 και ποιος ο νούμερο 2».
Η τροπολογία αναμένεται να τεθεί στην Γερουσία και, αν απορριφθεί, η κυβέρνηση είναι έτοιμη να την επαναφέρει στην Εθνική Συνέλευση για να τεθεί εκ νέου σε συζήτηση και εκ νέου εξέταση.
Εμείς, όμως, παραθέτουμε και άλλες σκέψεις επί του θέματος:
Σιγά σιγά, αν καθιερωθεί το μέτρο, θα επιβληθεί ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ, όπως γίνεται συνήθως. Γι’ αυτό προσπαθήσαμε να «συλλάβουμε» με ποιον τρόπο οι γονείς του μέλλοντος θα εκπαιδεύουν τα μωράκια τους να προφέρουν το καινούργιο σετ λέξεων Γονέας 1, Γονέας 2, Γονέας 3, αντί των απλούστατων μα-μά, μπα-μπά.
Επίσης, τι θα συμβεί ΣΕ ΑΛΛΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΛΕΞΕΩΝ, δηλωτικά ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ ΓΕΝΩΝ – άρα και ιδιοτήτων – όπως:
Παππούς-γιαγιά, αδελφός-αδελφή, θείος – θεία, εξάδελφος-εξαδέλφη, κουμπάρος-κουμπάρα, ανεψιός-ανεψιά κλπ., αφού μέσα σ’ αυτά τα ζευγάρια λέξεων ΣΑΦΩΣ ΕΝΥΠΑΡΧΕΙ ΔΗΛΩΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΦΥΛΟΥ.
Η χρήση λέξεων ΠΟΥ ΔΗΛΩΝΟΥΝ «υποχρεωτικά» την διαφορά φύλου μπορεί στην αγγλική γλώσσα να είναι σπανιότερη από ό,τι σε άλλες (ευρωπαϊκές, τουλάχιστον) γλώσσες, στις περισσότερες όμως αυτό δεν συμβαίνει, οπότε θα πρέπει να γίνουν σημαντικές γλωσσικές «εγχειρήσεις».
Το ερώτημα είναι: Προκειμένου οι λαοί να ανταποκριθούν στα «νέα δεδομένα» που απαιτούν να ΑΓΝΟΟΥΝΤΑΙ τα «φυσικά» φύλα προς όφελος των ήδη αναγνωρισμένων διαφορετικών, θα αλλάξουμε και τις γλώσσες, μαζί με όλα τα άλλα «προαπαιτούμενα»;
Και γιατί να το κάνουμε, αφού τα ομόφυλα ζευγάρια, για να αποκτήσουν παιδιά μεταξύ τους, ΔΕΝ μπορούν να το κάνουν με τον πατροπαράδοτο τρόπο, αλλά χρησιμοποιώντας «τεχνητούς» τρόπους ή υιοθετώντας με κάποιο τρόπο – έμβρυα ή νεογνά «παραδοσιακών» γονέων;
Σ’ αυτά προσθέτουμε και τα παρακάτω:
Α. Ποια από τις δύο γυναίκες- «γονείς» ή ποιος από τους δύο άνδρες-«γονείς» θα είναι Γονέας 1 και ποια-ποιος Γονέας 2; ΜΕ ΠΟΙΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ και ποιος θα το αποφασίζει αυτό; Η απόφαση θα αφορά όλα τα παρόμοια ζευγάρια ή ατομικά το κάθε ξεχωριστό;
Β. Πόσον καιρό θα χρειαστεί το κάθε μωράκι να προφέρει Γο-νέ-ας έ-να και Γο-νέ-ας δύ-ο; Δεν θα είναι βασανιστικό;
Γ. Τι θα γίνει αν το (μη) γονεϊκό ζευγάρι χωρίσει και ο «γονέας», με τον οποίο θα συνεχίσει να ζει το παιδί αποκτήσει καινούργιο σύντροφο; Θα τον αποκαλεί «Γονέα 3»;
ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ, ΠΙΑ, ΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ σε κάποιο σημείο!
